Carmelo D. Lariosa
Panadtaran, San Fernando, Cebu
SUKAD mamatay si Rosemarie nga iyang asawa wala na si Epefan mangita og laing binuhat nga maoy mohulip kahaw-ang dapit sa iyang kasingkasing. Duna silay gipanumpaan si Rosemarie ug ang matang sa ilang panumpa wala mahitabo sa ubang nanaghigugmaay. Nagsumpaay sila nga kon usa kanila mag-una ngadto sa lubnganan. kinahanglan nga dili gyud mangita og lain ang nahabilin aron ipuli sa lugar nga gibiyaan diha sa kasingkasing. Ug ang dili makatuman duawon sa multo o kalag sa namatay aron sudyaan sa iyang pagka bakakon.
“Sige, Rose, sugot ko. Total ang gugma nako nimo maingon man nga walay kamatayon!” matod ni Epefan ngadto sa iyang hinigugma.
“Ako pod, Epefan, way kamatayon ang gugma ko kanimo!” tubag ni Rosemarie.
Nakasal sila nga gibakbakan sa kalig-on sa ilang mga panumpa.
Ug karon wala na si Rosemarie kay patay na tungod sa pagkahagsa sa giluwanan niyang abyon sa bukirang bahin sa Thailand diin siya nagtrabaho. Nagpauli na siya sa Pilipinas adtong higayuna dihang nahitabo ang trahedya.
Ang kahaw-ang ingon sa dakong wanang sa disyerto nga buot nang moulipon sa kasingkasing ni Epefan. Dili na siya makaantos sa kamingaw sa pag-inusara sa kinabuhi. Gitambagan siya ni Arsenio, suod niyang higala.
“Ayaw paantusa imong kaugalingon, Epefan. Pangitag lain. Batan-on pa baya ka!” tambag ni Arsenio.
“Nahadlok ko sa among gipanumpaan ni Rose, Sen,” ni Epefan. “Kon mangita kog lain nga ipuli kaniya, iya kong multohan. Ug mahitabo nga duna gyuy kalag nga magkondenar tungod kanako, kay wa ko motuman sa among mga panumpa.”
“Wala nay kalag, uy, nga mobalik, Epefan!” ni Arsenio. “Ang akong uyoan nga usa ka doktor naminyo pag-usab human siya mabiyudo sulod sa lima ka tuig. Wala may kalag sa iyang asawa nga nagmulto kaniya.”
Ang sunod nga nahitabo nahisukwahi sa gipanumpaan ni Epefan kang Rosemarie. May bag-o na siyang hinigugma, ang iyang klasmeyt kaniadto sa hayiskol pa sila. Si Arnabel. Guwapa si Arnabel ug usa na ka doktora.
Matag gabii sa dili pa matulog si Epefan bation niya ang diyutayng kakulba. Inigbutok-butok sa iyang dughan mohuros dayon ang hangin gikan sa gawas sa kagabhion. Sama karon nga mibangon siya ug nagpaso-paso sa sala. Nabantang sa iyang panan-aw ang larawan ni Rosemarie. Iyang gitutokan ug mora kinig naghilak. Migilak ang mga luha diha sa mga mata niini. Naghilak ang larawan nga daw nagsudya kaniya nga wala motuman sa iyang panumpa sa kanhi niyang asawa. (Katapusan)