Alcea Maningo
Cangyan, Carmen, Cebu
SI Marina Manto, 80 anyos ug biyuda. Sidewalk vendor siya sa dalan paingon sa Amiraw Central School. Bisa’g karong panahon sa bakasyon nga way klase, naninda gihapon siya, kay kapuyan siya o laayan nga mo-estar sa balay tibuok adlaw. Hinuon duna man gihapoy pipila ka magtutudlo ug mga estudyante nga mag-anhaan sa eskuylahan bisan way klase. Mahalinan gihapon siya sa iyang mga baligyang sitsiriya. Dili hinuon sama kadako ang iyang halin ikomparar sa panahon sa tingklase.
Ala una sa hapon na. Bisa’g naglagiting ang kainit sa Adlaw dili siya mainitan, kay natungod ang iyang lamesa sa mga tinda ilawom sa dakong punoan sa nangka daplin sa karsada, habig sa wala. Hayahay ra ang iyang pagkabutang kay kusog ang huyuhoy sa hangin gikan sa habagatan.
Taudtaod may tawo nga nag-motorsiklo nga nahiabot. Giparking niini ang iyang sakyanan tungod sa lamesa ni Nang Marina.
“Maayong udto, Nang! Wa pay tawo’ng niagi dinhi padulong sa eskuylahaan?” matod sa lalake nga sa banabana ni Nang Marina trayentahon ang edad.
“Wa pa man. Kinsa mang tawhana imong gipasabot?” ni Nang Marina.
“Si Raul Taghoy. Magbarog lang kuno siya tungod sa geyt sa eskuylahan sumala sa iyang text!” sa lalake nga nagduko samtang nagtan-aw sa iyang selpon sa tuo niyang kamot. Unya milantaw pod sa geyt nga distansiya og trayente metros gikan sa nahimutangan sa lamesa sa tiguwang.
Sugo sa kalaay ug kamingaw sa iyang paninda ug sa ka-estoryador sa lalake mitubay si Nang Marina og kulukabildo sa lalake. Wa sab siya kaila sa tawo nga ginganlan sa lalake nga gihuwat niini.
“Unsa man diay inyong sabot ining Raul?” ni Nang Marina.
“Magpa-bendisyon siya’g kuwarta. Bayenti mil!” sa lalake.
“Pari diay ka?” ni Nang Marina.
“Dili. Pero hapit na. Seminarian man ko. Assistant deacon ko sa San Mateo Parish sa silingang lungsod. Ako diay si Benito Cardona.”
“Ako sab si Marina Manto.”
“Paryente diay ta, Nang Marina. Akong Lola, Manto ang apelyido. Inahan siya sa akong Papa. Naminyo og Cardona,” ni Benito.
“Unsa may epekto kon bendisyunan ang kuwarta?” ni Nang Marina, nga mibati og pagsalig sa ka-estorya kay namaryente.
“Swertehon sa negusyo kun sa imong neguysyo. Ilayo imong tibuok pamilya sa sakit-sakit, disgrasya ug tanang demalas,: ni Benito nga nagpakita’g kaseryuso.
“Asa man bendisyoni?” ni Nang Marina nga gibati’g kahinam.
“Adto sa simbahan. Ang kura paruko maoy akong pabendisyunon,” ni Benito.
“Niay akong nuybe mil pesos nga hinipusan. Akong ipadala nimo aron mabendisyunan,” ni Nang Marina nga mikuot sa gamay niyang pitaka nga gisuksok sa iyang bra aron di mabiktima sa mangunguot. Giihap niya, gipilo ug gitunol ngadto kang Benito nga midawat niini nga mahinangpon.
“Kuyog lang ta. Backride ka sa motor!” sugyot ni Benito.
“Bilin lang ko kay wa makabantay sa akong tinda. Total mobalik ka man dayon aron makigkita kang Raul!” ni Nang Marina.
“O, sige, Tiya. Mag-tiya lang ko nimo kay paryente man ta. Mobalik ko dayon,” ni Benito nga nagpahiyom. Gisulod niya ang kuwarta sa tuong bulsa sa iyang karsones. Miangkas dayon sa motorsiklo. Gipaandar niya ang motor ug mipasirit og padagan niini. Gisundan ni Nang Marina paglantaw ang motorsiklo nga nagkalayo.
Dangta’g usa ka oras kapin way Raul nga nahiabot. Ug wa say Benito nga nahibalik. Mitulo ang mga luha ni Nang Marina nga nakaamgo nga maayo gyud niyang pagkailad. Monas ginhawa niyang hipos-hipod adtong kuwartaha. Pila ra goy halinon sa iyang sitsiriya matag adlaw!
“Ngano bang mituo man ko anang bendisyon sa kuwarta nga manalabtan man unta ko?!” tuaw ni Nang Marina sa hilom nga misagpa sa kaugalingon niyang nawong. Ug midanguyngoy siya. (Katapusan)