Ernesto D. Lariosa
San Fernando, Cebu
GIBUSDAK ang duha ka mga mata sa nawong sa naglugitom nga dagat. Wa moulbo ang tubig. Apan gipaneguro sa kaisipan nga mikang-a ang lawod. Kay diha-diha migawas ang mangtas nga iho nga dako pa sa barko nga iyang gisakyan lawig ngadto sa yuta sa mga saad.
Nganong wa mahimong kugita nga higante sama sa mantaga aron di tukbon gapuson lang sa mga gaway kining bapor nga hinay pa sa bao. Da, mora gyud nga nahadlok ang barko. Mihinay pagsamot. Di ka tukbon, uy. Kay gubaon pa ka sa naabariyang porlon nga wa na tagda sa tag-iya. Gipasagdan lang nga nagduso sa mga pasahero sa kakuyaw kon mounos labi pa kon abtan sa bagyo.
Apan kalit nawa ang iho morag gitukob sa mga balod nga nagkadagko. Ang barko hapit moungot apan nakabuhi sa gunit sa kahinay. Milihok na sad kini. Buot mamukway sa pagsikad subay sa iyang dalan sa lawod. Miamag ang unahan, di banagbanag kay halayo pa man ang ka’adlawon. Di sad ni iho nga mibalik kay dugay nang nahilis sa alimpatakan. Kabya na kini sa kamatuoran sa pagsangad, Halapad nga ‘corral reef’ ang gidulngan! May higayon pa. Midagan siya gikan sa iyang nahimutangan ngadto sa nagduka nga timunil. Buwelta! Ibalik kini! Gitubag siya sa hagok. Giambakan niya ang timon. Sa kakalit giliso niya ang manubela. Nakabawi. Miliso. Tumong na sad sa iyang dalan sa lawod.
Mibanos ang mga yagubyob sa mga nanagsakay nga labaw pa sa naglagot. Kon nasangad pa moukot sad ang ilang tumong sa layong unahan. Ngadto sa mga dapit nga naghuwat kanila. Ang timunero naghagok daw nagduwa-duwa sa iyang damgo. Gikatulgan lang ang panaw sa lawod. Iresponsable! Siya na ang naglawig sa bapor. Wa nay si bisan kinsa nga makailog pa. Atubangon na niya ang panaw subay sa lawod. Apan sa gihapon ang iyang kahinay namatikdan.. Mora lag giduot sa hangin sa piliw. Ang nakakunsuylo mao nga kini dakong buhi pa nga igong makaabot sa naghuwat nga dungguanan. Gikagiwan na sa mga bituon ang langit iyang nakita sa inablihang bentana.
May minguob sa unahan. Taliabot ang subasko! Mitingog ang iyang kasinatian. Inanayng gihakop niya ang pagsalig sa kaugalingon. Dugay na siyang wa mahadlok og katalagman. Labaw pa dinhi sa ibabaw sa lawod. Mibugwak ang kusog nga hangin. Bagyo, di subasko! Mao kiniy mibadlis sa iyang pagtuo. Misamot pagpanagko ang mga balod. Nakamata ang timonero sa kaguliyang sa mga tawo. Miatras nga nakakita niya nga mao nay nagmaneho sa bapor. Kakalit sa kausaban sa panahon. Ganiha, kahapsay sa kalinaw sa lawod. Katin-aw sa tumong nga ilang padulngan. Mihapak na sad ang namungot nga hangin. Nangagisi ang mga lunang tabil. Mikiling-kiling ang barko sa kadagko na sa mga balod. Misamot ang kaguliyang sa mga sumasakay. Nag-inilugay na lag bunlot sa mga salbabida. Kay kon magkinaunsa ‘life preservation’ na dinhi sa lawod ilang buhaton.
Apan siya mitutok sa iyang pagabuhaton . Atubangon ug awayon niya ang mga dagkong balod!
Namunal ang hangin, ulan ug mga dagkong balod. Padayon ang barko sa pakigtakos sa bagyo.
Magupok na ang angayng magupok! Taliwa sa pakigbisog ni Kapitan Segundo Macapobre may milurang sa hinay-hinay nga kaisog gikan sa kinaiyahan sa lawod. Miakbo siya sa manubela nga naghingutas. Ang barko gituya-tuya gihapon sa mga balod. Misapigad niya ang kakapoy. Buot siyang mopahuway. Mitindog siya. Miiway ang mga sumasakay.
“Congrats, Kapitan, Sir! gibuntog mo ang hangin ug mga dagkong balod sa lawod.” Gikan sa iyang mekanista. Nanuol kaniya ang ubang opisyal sa barko nga dako kaayo ang pahiyom.
“Salamat, Kapitan nga giluwas mo kami.” Namulong ang mga pasahero. Nalantawan niya nga duol na diay sila sa pantalan. Gisenyasan niya ang timonero sa pagduol. Dali siyang mipadung sa iyang cabin. Mitingog ang iyang selpon sa bulsa . Iyang gikuha . Gikan sa tag-iya nga Insek “Kapitan, Congratulations! Bisag karaan moaway gihapon sa mga balod. Apan bag-ong barko na ipada ko nimo gikan Japan. Kanang barkoha ato nang igarahe, kuyaw da.!” Wa siya ganahi motubag sa iyang amo. Gilantaw niya ang lawod nga gianam-anam pagtukob sa kalinaw. (Katapusan)