Chito E. Germino
Paknaan, Mandaue City, Cebu
USA ka sayong hapon samtang nalingaw si Vallian, 25 anyos, biyudo, sa pagpanday sa sundang nga gipahimo sa usa niya ka kustomer, may tawo nga miduol sa iyang pandayan. Ang iyang pandayan morag balay nga wa mahuman. May upat ka haligi ug way bungbong. May atop hinuon nga igong makasalipod niya sa ulan ug init sa Adlaw.
Nagsakay og kabayo ang gulangon nga tawo nga morag saysintahon ang edad. May kaligdong ug awtoridad ang pamayhon sa maong tawo. Adunahan og barog ug daw heneral sa kasundaluhan sa Roma.
“Maayong hapon kanimo, Vallian,” matod sa tawo nga nanaog sa iyang kabayo. Gitangtang niini ang iyang kawo ug milakang paduol kang Vallian nga nagpasiklap lang sa bisita.
Hilumon nga pagka tawo si Vallian
“Ako si Godfrey, kumander sa kasundaluhan sa siyudad sa Ibelen, sakop sa nasod sa Judah. Yutaan ko didto ug dunay usa ka gatos ka suluguon,” paila sa bisita sa iyang kaugalingon.
Miurong si Vallian sa iyang pagdukdok sa nagbagang puthaw. Naisa ang iyang mga kilay kay wa siya kasabot unsay tuyo sa bisita.
“Daghang nag-ingon nga ang siyudad sa Jerusalem mao ang dapit diin ang tawo mangayog pasaylo sa iyang mga sala. Sa akong bahin, dinhi sa imong atubangan ako mangayog pasaylo karon dayon,” ni Godfrey. Seryuso iyang nawong. Nanglad-ok og laway.
Wa katingog si Vallian kinsa nagsagol ang kahibulong ug kalibog sa galamhan.
“Ako ang imong amahan. Vallian,” padayon ni Godfrey. “Mangayo kog pasaylo nga karon lang ko magpaila ug wala kaatiman nimo sa gamay pa ka. Ikaw akong bugtong manununod. Kon gusto ka, dad-on tika sa Ibelen aron makabawi ko sa akong pagkulang nimo. Nagkahigugmaay mi sa imong Mama Keturah ug ikaw ang bunga sa among gugma!”
Kalagot ug kahikurat ang misapod sa galamhan ni Vallian. Gipatuo siya sa iyang mama nga patay na ang iyang amahan. Didto niya ipahungaw ang iyang kalagot sa iyang gipanday nga sundang. Nagpadayon siyag dukdok sa puthaw nga nagbaga. Di na siya gustong motan-aw o motagad sa tawo nga nagpaila nga iyang amahan. Gusto niyang mobiya na kini, apan di siya makahingilin.
“Kon unsay imong gustong pangayuon nako o makuha gikan nako, sultihi ko,” ni Godfrey.
“Wala! Wala koy gustong makuha gikan nimo!” pintok nga tubag ni Vallian.
“Di ka gustong mokuyog nako?” ni Godfrey.
“Dili! Gihigugma ko akong trabaho ug kining dapita diin ako magdako. Anhi dinhi ra ko magpakbuhi ug magpakamatay!” ni Vallian. Dugay nang namatay ang iyang inahan. Pero hangtod karon nagbangutan pa siya sa kamatayon sa iyang anak ug asawa. Puya pa lang ang ilang anak nga nasakit ug namatay. Ang iyang asawa naghikog kay wa kaagwanta sa kaguol. Usa ka semana pa lang ang nakalabay gikan sa paglubong nila sa iyang asawa.
“Na hala. Pasensiya na sa akong pag-isturbo nimo. Ug salamat sa paggahin nimog panahon sa pakighinabi nako. Adto na ko. Adyos, Vallian!” ni Godfrey nga misul-ob sa iyang kawo ug misakay sa iyang kabayo ug mipadagan ini pahilayo. Subo iyang nawong nga wa gyud molingi sa iyang agi.
Nagpadayon si Vallian sa iyang pagpanday. Misagol ang kalibog sa iyang pagbangutan.
Pagka taudtaod nahibalik si Godfrey nga nagsakay gihapon sa iyang kabayo. May kawili gyud siya sa iyang anak.
“Kon mausab imong hunahuna ug gusto kang moapas nako sa Ibelen, agi lang sa siyudad sa Mesena. Dayon diretso sa amihan. Makaagi kang mga tawong lainlain og pinulongan. Kon moabot ka sa dapit nga may magtabi og Italian, duol ka na sa Ibelen,” ni Godfrey.
Miyango si Vallian. Ug dali ra sab nga mibalik si Godfrey sa iyang agi.
Gitiman-an ni Vallian ang direksiyon sa iyang amahan. Pamasin lang hinuon, kay buang ra may di mag-usab sa iyang hunahuna. (Katapusan)