Donzkie B. Aton
Bagtik, San Remigio Cebu
“TSIP, matay gutom man. Puyde kong makasulod sa kanten? Motimo lang unta ko.” Giingnan ko ang guwardiya.
“O, sige. Okey ra! Unya inig bell dritso na lang sa opisina sa hr kay ikaw na may sunod nga interbyuhon,” matod sa guwardiya.
“Salamat, tsip!”
Hahay, salamat intawon nga misugot ang sekyu. Makatimo gyud tawon ko bisag duha lang ka pan. Sa tanang aplikante para sa ‘production’ ako maoy kinasayuhan, unya unsa na man rong orasa. Ting-meryinda na. Ambot, kadugay ba sab gitawag ang akong pangalan. Gilaayan na kog pinaabot sa ‘gate’ samtang nagsige’g atubang ning batig nawong nga guwardiya.
May kadungan kong mosulod sa kanten. Hubag. Uy, mipahiyom man siya nako. Ako gyoy gipahiyoman kay wala may tawo sa akong luyo.
“Daan pa gyod ko, komusta na, nicol?” Kaanindot sa iyang pahiyom.
“Uy, carla? I-ikaw ni? Matay hapit kong di na kaila! Kagwapa na god nimo?”
“Saba diham, uy.”
“Mora mag dili na mailhan, nga niadto, buogon man kayo ka!” Wala gyod nako mapugngi ang akong kaugalingon pag sangpit sa kanhi niyang dagnay. Nawagtang hinuog kalit ang tam-is niyang pahiyom.
Akong kababata ug klasmet sa hayskol niadto. Buogon kaayo ni siya sauna, maong mohilak na lang intawon kon amo nang sungogon uban sa mga gwatsi pod nakong mga barkada.
Basin pa man, gilibri gihapon ko niyag kaon. Ug kadaghan sa iyang gi-order...
Namatikdan nako nga ang mga mata sa ubang trabahante nga nang-snack sab diri man namo. Hinuon, dagko pod mig tingog god.
Naputol lang og kalit ang dalikyat namong kulukabildo kay mi bell na alang sa pagsugod og balik sa trabaho. Ug nananghid gilayon si Carla nga mouna na lang.
Gipasalamatan nako siya kay nalibre gyod intawon kog kaon.
Taymingan. Perro wala ba kaha siya masuko, no? Nga gisangpit nako siyag buogon ganiha. Ah, bahala na siya, uy.
Pu’ng pa sa sekretarya, mao kuno kini ang opisina sa manedyer, nga mao gyod kunoy mangunay pag-interbyo nako. Gibati kog kakulba. Siyempre, bisan kinsa. Kinahanglan gyong mag-amping.
Hinay nakong gitulod ang pultahan. Gikan sa akong nahimutangan, natataw nako ang bayhon niini. Babaye diay. Uy, si...!
Daw kandela kong giugbok. Kawala ko magdahom. Mauwawon kong milingkod sa gitudlo niyang lingkuranan. Mao ni siyay naglibre nakog kaon ganina - ako lang gipasiawan. Napalingiw kos iyang tinan-awan ug hibatyagan nako ang pagpangurog sa akong kalawasan. Dili tungod sa kabugnaw sa aircon sulod sa lawak, apan tungod sa nagsagol nga kahadlok ug kauwaw bunga sa dili maayo nakong pamatasan, didtos kanten. Ang akong mga mata didto ra gyod sa kisami, nag-aninaw kon unsay sunod nga mahitabo.