DILI pa tingali daghan ninyo ang nasayud nga dunay dugong Bisaya ang award-winning Kapamilya actress nga si Sylvia Sanchez, ang inahan sa duha sa pinakasikat nga artista karon sa ABS-CBN nga silang Arjo Atayde ug Ria Atayde. Personal siyang nahinabi sa Superbalita Laysho kay nia karon sa Sugbo ang 47-anyos nga aktres nag-shooting kauban ang laing banggiitang aktor nga si Noni Buencamino alang sa advocacy film “When Sadness Lingers” nga gi-produced sa SAVE Inc. (Society Awareness Volunteerism Empowerment). Nia ang atong interbyu ni Ms. Jossette Campo-Atayde sa tinuod nga kinabuhi. Sylvia Sanchez, Ssssuper Ka!!!
Asa mo sa Cebu?
Actually, nagdako ko sa Nasipit, Agusan del Norte. Nagdako gyud ko sa dagat. Bisaya gyud kong dako. Akong lola taga-Bohol. Akong mama taga-Bantayan. Unsa gani nang eskwelahan diha sa (P. del Rosario)? University of San Carlos? Diha siya nag-eskwela. Unya nagkita sila sa akong papa, nagminyo ug didto sila nipuyo sa lugar sa akong papa sa Agusan del Norte. Proud Bisaya gyud kong dako.
Nakabalik na ka og Bantayan?
Yeah, after 30 years nakabalik ko noong 2 months ago. Wala na ko kahibawo sa akong mga relatives dinhi. Pero nakapalit ko’g balay sa Cordova kay ang akong mama pirme man dinhi. Kung di ko busy sa Manila ari ko tig-bakasyon kay duol ra sa airport ug Shang (Shangri-La Hotel). Usahay mamalit mi og buwad sa Taboan. Mobisita sa Sto. Nino.
First time nimo nga mag-shoot og movie dinhi sa Cebu?
First time mao nga excited kaayo ko. Ang among cast mga Cebuano sad. Kami ra ni Noni Buencamino ang taga-Manila. Pero Tagalog ang language nga among gamiton (with subtitle).
Unsa pagkahitaboa nga sa inyo napunta ang project?
Gitawagan ko ni Anne (Anne Angus sa Save Films) sa telepono kay kaila man mi. Naganahan dayon ko kay it’s an advocacy film ug nindot ang iyang message. It’s a story about a mother who is suffering from schizophrenia and is married to a gay (Noni Buencamino).
How did you prepare for this role?
After kami nag-usap ni Anne, nag-request ako ng immersion. Gusto ko makakita ng ganoong klaseng tao. Gusto ko rin ma-interbyu yung doctor. Kasi hindi ko alam kung anong klaseng sakit yun `e, di pa ako nakakakita, aykong mag-portray ng isang role na wala akong alam. Kasi kahit na sabihin nating ilang movies na ang nagawa ko at iba’t-ibang role na ang nagampanan ko, ito ay panibagong challenge. At isa pa, galing ako doon sa Alzheimer’s tapos ito na naman bagong role na matindi din. Kasi ang ganitong klaseng role hindi ito basta-basta nilalaro, seniseryuso ito. So, ang gusto ko lang pag-aralan talaga. Thankful ako na si Noni ang husband ko dito na tinutulungan ako, yung mga video na pinapapanood niya pinapadala niya sa akin.
Di ba parang marami sa mga taga-showbiz ang nakaka-experience ng ganito?
Kasi kami exposed di ba? Nadadiyaryo, nasusulat but honestly, hindi lang naman sa showbiz kundi sa lahat ng tao sa mundo. Wag ka lang mag-expect ng sobra-sobra, kasi `pag nag-expect ka ng sobra-sobra sa buhay mo tapos hindi mo nakuha yun at mahina-hina ang puso at tsaka isip mo, lagot ka.
Naka-experience ka rin ng pressure noon?
Naranasan ko yan sa The Greatest Love. Yung pressure sa taas grabe, kasi first teleserye ko na ako talaga ang bida. Dapat nindot ang pag-arte tapos pressured ko sa rating. Makabuang gyud kung imong dibdibon. But ever since hindi ko talaga pinangarap maging bida. Tsaka hindi ako nag-e-expect ng sobrang taas, yung tama lang. “Sige, binigay mo ito sa akin Lord bahala ka, problema ni nimo, ikaw ang mamoblema dili ako.” Kay kung akoy mamroblema mabuang gyud ko.
Being a veteran drama actress for 20 years in the business, nahihirapan ka pa ba?
Nahihirapan pa rin. After ng The Greatest Love, then Hanggang Saan, almost two years ako iyak ng iyak. Dala ko yung pagka-Alzheimer’s sa The Greatest Love, dala ko yung “Hanggang Saan” na pumatay na nanay para sa isang anak. Ang hirap noon ha kasi 2 months lang yung pagitan noon. Yung emotion nandoon pa hindi ko pa nari-release. Actually, sinabihan ako ng asawa ko at mga anak ko, “mom relax, bakasyon ka muna.” Alam ni Noni`to kasi si Noni din yung asawa ko sa The Greatest Love. For almost 8 months nandoon ako sa mga Alzeihmer’s, ang hirap, kailangan nang kaunting part ng brain ko na kailangan kong patayin, i-off, para magampanan ko totally yung na role na yun. At ito na naman ang panibagong challenge as schizophrenic mom in the advocacy film When Sadness Lingers. Target playdate is December.