KINING teksto sa Bibliya nga makita sa 1 Tesalonica 5: 17 naghatag og dakung problema sa kadaghanang mga Kristiyano. Huna-hunaa ra god, mag-ampo ka nga walay pag-undang? Unsaon man nato pagbuhat niana?
Ang kasiaw pa gayud niini, kay ang nag-unang teksto naghisgot og “sa tanang panahon.” Sa English nga pinulongan, nagkanayon ang bersikulo 16 nga “Rejoice always.” Gusto ni Pablo ipasabot nga sa tanang panahon, pait man o tam-is, magkalipay sa kanunay. Para niya, posible kaayo nga magkalipay kita bisan pa sa pag-antus.
Ang bersikulo 18 naghisgot pod og usa ka klase nga “tanan.” “Sa tanang butang, magpasalamat; kay mao kini ang kabubut-on sa Diyos kang Kristo-Hesus para kanimo.”
Kung sa ato pa, adunay mga butang nga makanunayon. Ug aduna poy mga panglantaw nga pagahimuon sa tanang butang. Tanang butang, ug tanang panahon. Unsa ni sila, higala?
Si San Pablo naghisgot nga kung aduna may pagahimuon sa tanang panahon, kini mao ang pag-ampo. Siya nagpasabot kanato nga kitang mga katawhan nagakinahanglan sa gahum sa Diyos sa paglupig sa tanang pagsulay sa kinabuhi. Kung wala ang Diyos, wala gayud kita'y mahimo nga matarong.
Busa, sa tanang panahon, mag-ampo kita. Sa tanang panahon, atong isipon ang atong pagkinahanglan sa gahum ug presensiya sa Diyos sa atong kinabuhi. Sa tanang panahon, atong isumpay ang atong kinabuhi sa presensiya sa atong Diyos.
Si San Pablo naghisgot usab nga sa tanang butang, kita kanunay'ng magpasalamat. Siyempre, sa tanang maayong butang, ganahan gyud ta magpasalamat kay nakadawat man ta og kaayohan.
Apan ang pagpasalamat sa mga kapait sa kinabuhi, ato bang gipasalamatan? Unsa may atong rason ngano kita magpasalamat?
Ang pagpasalamat, higala, dili lamang tungod kay aduna kita'y kaayohan nga nadawat. Ang pagpasalamat usa ka maayong kinaiya nga kung anaa ikaw ana, aduna kay kalipay sa tanang panahon.
Ang pagkamapasalamaton dili lamang tungod kay aduna kay nadawat- apan tungod kay mao kana ang imong kinaiya. Kung mao na gayud kana ang imong kinaiya, nga sa tanang panahon ikaw mapasalamaton, matuman ang giingon ni Pablo nga “magkalipay ikaw sa tanang panahon.”
Sa laing pagkasulti, ang kalipay dili dapat tungod sa mga butang nga imong nadawat, apan tungod kay ikaw adunay mapasalamaton nga kasing-kasing. Ang kalipay dili mogikan sa gawas sa imong pagkatawo, apan gikan sa sulod sa imong pagkatawo.
Buot sa Ginoo nga ikaw ug ako makadawat og kalipay samtang ania pa kita dinhi sa kalibutan. Ug mahimo lamang kini kung ikaw ug ako magakonek sa atong Diyos pinaagi sa pag-ampo ngadto Kaniya sa tanang panahon.
Niini, makatuon kita og pagpasalamat Kaniya sa tanang butang nga moabot sa atong kinabuhi. Ug niini usab, ikaw ug ako makabaton og kalipay sa tanang panahon. Mao kini ang usa sa mga bidlisiw sa paglaum nga atong maangkon.