DI ko kalimot sa akong anhing 92-anyos nga iyaan, si Tiya Nene, kay masuko man to og tawgon og Senior Citizen(SC) kay lagi lagsik pa kuno siya ug maayo pa iyang pang huna-huna. Ingon siya, ‘tawga lang ko’g buang basta di lang tiguwang’.
Mipanaw siya sa dayon di pa lang dugay apan ang iyang kasinatian, kinaadman, maayong hiyas, naandang tulumanon ug mabulukong mga pulong nagpabilin sa among mga kasing-kasing ug panumduman.
Kita tanan, sa gusto nato o dili, paingon sa katiguwangon. Ang uban nakadawat na, ang uban sab ‘deny to death’ pa gihapon.
Angay dawaton sa mga nagpangidaron og 60 anyos pataas nga duna nay mga limitasyon ang makaya sa sa lawas bisag unsaon pa pagtabon sa mga kunot ug ibot sa uban.
Kini maoy akong mga napupo nga mga pagtulun-an nga angay hangupon sa mga Senior Citizens:
Ka kontento sa tanan nga anaa nimo karon. Undangi ang patay-patay ug way kahumanang pagpanrabaho para lang mapalit ang gusto kay uwahi na ang tanan kung karon pa ni nimo bawion.
Ang kagahapon milabay na, busa angay na sab kining buhian aron di magsingari og pas-an o karga sa bug-at nga gibati. Pasayloa ang nakalapas ug nakasala apil imong kaugalingon kay di nato matag-an ang moabot nga ugma o umaaabot nga nahabiling adlaw nga temporaryong gipahuwam sa atong Magbubuhat.
Human naka sa imong obligasyon pagpadako sa imong mga anak busa ayaw ihigot ug hago-hagoa imong kaugalingon pagbantay o pag-atiman sa imong mga apo. Ayaw ka konsensya pagbalibad matag karon ug unya sa pag yaya kay di naman kini nimo obligasyon.
Concentrate pagpangita og tim-os nga kalipay sa mga tawo nga nagmahal ug nagpalibot nimo; imong kapikas, mga anak, mga apo ug mga higala. Ipadaplin ang mga material nga butang kay sa tinu-oray lang ang mga tawo nga nag alirong, nahigugma man sa imong pagkatawo, dili sa imong bahandi.
Katapusan, ayaw kahadlok pag amigo sa kamatayon kay sa gusto nimo o dili kita tanan paingon man didto. Sinugdanan kini sa bag-ong kinabuhi sa kalipay.