John Tam. Ybañez
Gun-ob, Lapu-Lapu City, Cebu
UNSA may atong pangandam sa Noche Buena, Mahal?” sukna ko kang John, akong bana, nianang hapuna. ‘Mahal’ ang tawag ko kaniya sukad pa sa uyab pa mi.
“Aw, unsa pa, pan ug soft drinks lang gihapon,” dali niyang tubag
“Na sab? Wa na gyuy lain ana, Mahal?”
“Unsa pa may lainon nga wa man tay kuwarta. Mag-antos lang god ta ana, Ang!” ‘Ang-ang’ usab ang tawag niya kanako nga gikan sa pulong ‘pinangga.’
“Mao na ni ron. Giingnan ta bitaw kang pangaplay og laing trabaho wa gyud ka mokihol. Nag-antos ka lang gihapon anang delivery sa bill sa telepuno.”
Ingon ini ang sagad lalisan namo ni John. Usa man lang god siya ka delivery boy sa usa ka kompaniya sa telepuno nga nagdawat og suweldo nga wala makaabot og minimum. Gawas ana, wala nay laing benepisyo nga gihatag ang kompaniya. Busa ang iyang kinitaan kutob ra gyud intawon sa pagkaon ug sa ubang inadlawng panginahanglan. Maglisod na kami pagpamalit og biste, tambal ug ubang galamiton. Maayo na lang kay wala pay college sa tulo namo ka anak.
Buot unta ni John nga modangop sa iyang mga igsuon apan dili siya makaako gumikan sa kataha ug kahadlok sanglit gikuntrahan man siya niini sukad sa among kaminyuon. Bukid man god sa buot sa iyang lima ka igsuon ug sa ilang ginikanan nga ako ang iyang maasawa.
Ang lima ka igsuon ni John nga sila si Pronie, Gloria, Tata, Nesia ug Agilo pulos maayo ang pagkabutang uban sa tagsa-tagsa nila ka pamilya. Siya ra ang dinaugdaog sa palad. Tungod niini, nagkuto kami sa pagpanganak. Rhythm method ang among gigamit.
Dili unta maingon niini ang among kahimtang kon wala pa mapalagpot si John sa iyang gialagarang sibyaanan isip reporter ug news writer. Mitakilid man god niadto ang kahimtang sa kompaniya hinungdang nagpatuman og retrenchment.
Ginamit ang gamayng pabawon nga gihatag sa kompaniya, nakahukom kami pag-negusyo og sud-an, pamasin nga kini motubo ug dili dayon mahurot samtang mangaplay pa siyag laing kompaniya. Nagluto kog lain-laing putahe nga akong isuroy sa kasilinganan, kay dili sa pagpanghambog, maayo man kong mangluto sanglit naka-eskuyla man kog culinary arts pinaagi kang Ma’m Panyang, usa ka retiradong magtutudlo ug prinsipal sa tunghaang elementarya. Apan nahapay ang mao namong negusyo kay dili maayong pagkadala.
Tungod sa tumang kapit-os, napugos si John pagsulod pagka delivery boy sa usa ka kompaniya sa telepuno. Bisikleta lang ang iyang gamit sa pagpanghatod og telephone bill. Giagwanta lang una niya kini samtang mangita pa siyag laing trabaho.
Apan nag-angat na lang usab ang laing Pasko wala pa gihapon siya makasud og laing kapanginabuhian. Nalukop-lukop na lang niya pagduol ang tanang kompaniya sa among dapit apan wala gyud siya madawat.
ALAS 8:00 sa gabii sa bisperas sa Pasko. Nakatulog na ang mga bata. Sayo ko silang gipakatug kay ako silang pukawon inigka alas dose aron among saw-an ang Noche Buena. Didto sa unahan nabati namo ni John ang sing-al sa mga mananaygon. Unya takulahaw lang dihay nanuktok sa pultahan namong amakan.
Giwaling ko ang sera sa ganghaan ug maoy misugat sa among panan-aw ang lima ka igsuon ni John nga nanagbitbit og mga gasa ug halos nagdungan pag-ingon: “Maayong Pasko kaninyo, John... Remy!”
“M-Maayong Pasko usab kaninyo!” ni John nga ingon sa gilansang sa iyang gibarugan, samtang ako daw naamang nga nagsud-ong kanila. (Katapusan)