Binasi sa Isaias 40:1-5, 9-11; Salmo 104; Tito 2:11-14; 3:4-7; Lucas 3: 15-16, 21-22
LAHI sa ubang bulohaton ang bunyag. Sagad kanato nabunyagan. Apan sagad usab kanato wala kahinumdom sa iyang bunyag. Tungod kini kay mga masuso pa kita sa dihang gibunyagan ta. Sadya ang pagpabunyag kay magkapundok ang banay, mga maninoy ug maninay, ug uban pang mga higala. Kausa ra ang seminar, nga mokabat og pipila ka oras, aron mapasabot ang kahulogan sa bunyag ngadto sa mga ginikanan. Kaniadto sa bag-o pa ang Simbahan taastaas nga panahon ang igahin sa pagpangandam. Gani, ang panahon sa Kuwaresma nagsugod aron mahatagan og katapusang pagpangandam ang mga bunyaganan nga kasagaran hamtong na. Sa bihilya sa Pasko sa Pagkabanhaw sa atong Ginoo mao ang panahon sa pagpamunyag.
Gitandi sa ebanghelyo ni Lucas ang duha ka bunyag. Kang Juan nga Magbubunyag usa ka “bunyag sa tubig.” Ang ighahatag ni Jesus “bunyag sa Espiritu Santo ug kalayo.” Unsa may kalahian sa duha? Mag-una ang tubig kay kini mohinlo pinaagi sa paghinulsol. Diha pa lamang mosunod ang bunyag sa Espiritu Santo ug kalayo kay nahinloan na man ug aduna nay luna nga mapuy-an. Mahatagan na og bag-ong kasingkasing, nga unod, ang tumutuo, sumala pa ni propeta Ezekiel.
Gihisgotan sa mga milabay nga bersikolo ni Lucas ang mga bunga sa paghinulsol. Kini mga bag-ong kinaiya nga mamunga diha sa mga bag-ong binuhatan sa mga kobrador sa buhis, mga sundalo, ug uban pa. Ang maong kabag-ohan sa kinaiya mao ang timailhan sa tinuoray nga paghinulsol, dili sa sulti lamang.
Human itandi ang bunyag ni Juan sa bunyag ni Jesus, gibunyagan ni Juan si Jesus ug “naabli ang langit, ug mikunsad ang Espiritu Santo nga nakita diha sa bayhon nga sama og salamapati, ug dihay tingog gikan sa langit, ‘Ikaw ang akong pinalangga nga Anak. Diha kanimo nahimuot ako.’” Bisag walay sala si Jesus nagpabunyag siya aron mapakita niya ang kahulogan ug epekto sa bunyag. Ang binunyagan mahimong anak sa sinagop sa Dios nga gikahimut-an Niya. Pagkadako diay sa bili kanatong mga binunyagan!
Makita nato ang papel sa duha ka bunyag diha sa libro ni propeta Isaias sa dihang miingon siya: “Diha sa lugar nga awaaw pangandama ang dalan sa Ginoo! Ipatul-id ang usa ka agianan latas sa kamingawan alang sa atong Dios!...ug unya ang himaya sa Ginoo mapadayag...” Hinloan usa, unya ipadayag ang himaya. Natuman kini sa makabuhing tandem ni Juan ug ni Jesus.
Gipalagman ang kahulogan sa bunyag diha sa sulat ni Tito: “Sa dihang nagpakita ang kaayo ug manggihatagong gugma sa Dios atong manluluwas, dili tungod sa bisan unsang mga matarong buhat nga atong nahimo apan tungod sa iyang kaluoy, giluwas niya kita pinaagi sa kaligo sa pagkatawo pag-usab ug pagbag-o pinaagi sa Espiritu Santo, nga buhong kaayong gibubo kanato pinaagi ni Jesucristo atong Manluluwas, arong mahimo kitang matarong pinaagi sa iyang grasya ug mahimong mga manununod diha sa paglaom sa kinabuhing tunhay.” Taastaas gayod apan mao kini ang kahimtang nga nakab-ot sa bunyag.
Bisan pag dili nato mahinumdoman ang atong bunyag, gitawag kita sa pagpuyo sa mga gasa ug grasya niini. Puy-an nato ang pagtuo, paglaom, ug paghigugma. Hugot natong kuptan ang atong pagtuo taliwala sa mga pagpanglutos ug pagbugalbugal batok niini.
Barog, mga sinagop nga anak sa Buhing Dios kay gibunyagan na kita sa ngalan sa Amahan, ug sa Anak, ug sa Espiritu Santo.