NAHUMAN na’g prito si Ellen sa upat ka buok itlog. Gisunod niya paggisal ang duha ka buok ‘hotdog’ alang sa ilang pamahaw ni Emily, iyang anak nga dalagita nga trese anyos. Samtang nagpaabot nga maluto ang ‘hotdog’, mitunog ang iyang selpon nga diha sa ‘side pocket’ sa iyang maong nga ‘shorts.’ Gikuot niya ug gipagawas. May ‘incoming message.’ Gibasa niya.
“Hai, Ellen! Read ur # in bismag. Pwede ko makg txtmt nimo? Si David ko!”
Wa motubag si Ellen. Gitagad niya ang iyang giluto. Nahinumdom siya nga sa miaging semana ni-teks siya sa Bismag, magasing Binisaya nga tua mag-base sa Manila; nangumusta sa iyang mga igsuon nga tua manimuyo sa Iligan. Wa siya mag-wanted og teksmeyt. Trayentay utso anyos na siya ug buwag sa iyang kapuyo sud na sa lima ka tuig. Bisan gihigugma niya si Kevin gibuwagan kini niya kay nasakpan niya nga may kabit kini nga GRO. Regular nga empleyado si Kevin sa City Hall sa Sugbo. Siya (Ellen) usa ka ‘sales supervisor’ sa ‘shoes dept.’ sa usa ka Mall ning dakbayan. Maanyag siya. Gani may nanguyab niya nga guwapong manedyer sa usa ka restawran sud sa Mall.
Human sila mamahaw si Emily nangandam si Ellen aron mo-trabaho. Alas nuybe pa moabli ang Mall. Alas siyete pa lang. Andam na sab si Emily nga mo-eskuyla.
“Mom, bawon ko,” ni Emily nga nagtan-aw kang Ellen nga mikuot sa iyang pitaka.
“O, P150 na. Da’ na ana imong esnak ug lunch, Aron ka makadaginot, anhi lang ta panihapon sa balay. Ay’g sigeg kaon sa Happy Bee o Macdol. Grade 7 pa ka. Niadto bisan sa college na ko anha gani ko mokaon sa pungko-pungko kay barato,” ni Ellen.
Didto sa Mall samtang mitabang si Ellen sa mga ‘salesgirl’ pag-abi-abi sa mga kustomer mitunog na pod ang iyang selpon. ‘Incoming call.’
“Si David ni. Wa lagi ka mo-reply?” Mitubag siya, “Busy ko. Di ko makig teksmeyt. Wa baya ko mag-wanted og textmate. Why did you text me?”
“Nindot imong ngalan. Single ka?” ni David. Mitubag siya, “Teks lang unyas lunch break, kay nagpasiklap among manedyer nako. Di mi allowed makig-estorya sa selpon.”
Didto sa ‘foodcourt’sa Mall human maniudto miirag si Ellen sa lingkuranan. Mitunog iyang selpon. ‘Incoming text message’ ni David, “Hai! Fnishd eating?” Iyang gitubag, “Yes. Ikaw?” Mibawos si David, “’Mana pod. Ok ka, txtmt na ta?”
Wa dayon motubag si Ellen. May gihunahuna siya. Unya gitulpok ang mga letra sa iyang selpon. “Kon ok nmo ang single mom, a daughter ug buwag sa bana. 38 na ko.”
“Ok ko. Buwag sab ko sa ako live-in. Am 42 y/o. Txt ko nimo unyang gabii. Estorya ta!”
“Ok,” ni Ellen nga nanghupaw. Nahinumdom siya kang Kevin, ang iyang kapuyo nga iyang gibuwagan. Bation siyag kamingaw kang Kevin, labi na sa takna sa pagkatulog.
Nianang pagka gabii human manihapon uban sa iyang anak, mitan-aw siya kadiyot sa TV. Dihang katulgon na siya gipawong niya ang TV aron mosulod sa iyang lawak. Si Emily didto sa iyang lawak nagtuon sa iyang leksiyon. Mitan-aw siya sa alarm clock diha sa headboard. Alas nuybe na sa gabii. Mihigda siya. Mao poy pagtunog sa iyang selpon. ‘Incoming call’ gikan ni David. “Good evening, Ellen! Tulog na ka?” Mitubag siya, “Wa pa. Mao pay paghigda nako.”
“Duna koy itug-an nimo,” ni David nga nausab ang tingog. Sinati ni Ellen ang bag-ong tingog. Kalit mibatig kasuko si Ellen. “Hoy, kinsa ka mang nagpaka David, hunong na pagpangilad!’ Mitubag ang tawo, “Ellen, mahal, pasayloa ko! Gusto ko mobalik ninyong Emily. Gibasulan ko na ang tanan. Gusto ko nga pakaslan ka. Okey?”
Dugay nga nakatubag si Ellen. May halawom siyang gihunahuna. Gibati na pod niya ang kamingaw sa kanhi niyang kapuyo. Unya mihunghong siya, “Ok, Kevin, I still love you!” (KATAPUSAN)