Carmelo D. Lariosa
Panadtaran, San Fernando, Cebu
DINHI sa parke dunay daghang mga langgam. Dagko man god ang mga kahoy nga naglumbay sa dalan ug ingon man sa palibot sa parke. Akasya, mahogany, narra, banaba, tugas ug uban pang mga matang sa kahoy nga maoy ampay sa mga langgam sa banika sama sa tamsi, pirokpirok, bag-ungon, tibalas, bangkiyod, pirot, taguto ug gansiyang. Usahay dunay siloy nga mokalit lang pagtunga ug mopabuhagay sa mananoy kaayo niining awit, ug dayon molupad balik sa kalibunan. Usahay may antulihaw nga mokalit lang pagtumaw.
Dako kining maong parke nga misangkad sa tulo ka ektarya. Dugay na kining maong parke kay sa panahon pa man kini ni Mayor Custodio nga mao gayuy nangisog nga paliton kining dapita sa lungsod aron himuon nga usa ka parke kay duna na may mga dagkong kahoy nga nanaglumbay na daan sa kinatibuk-an niini. Human sa pagpanglabay sa daghang katuigan ang parke nagpabilin sa iyang kamadanihon ug katahom ug maoy sagad suroyanan o abutanan sa mga managhigugmaay.
Nakapahiyom si Noy Andog nga nagtan-aw sa duha ka binuhat nga tugob sa gugma ug pagminahalay samtang nagkabilduhay diha sa usa ka lingkuranan nga nalandungan sa usa ka kahoyng tugas. Dugay na siya nga nagserbisyo dinhi sa lungsod isip ‘utility aide’ ug dinhi siya madestino sa parke.
Sa iyang pangidaron nga hapit na moretiro anaa gihapon sa iyang dughan ang kalipay, labi nag batugan siya sa mga anad kaayo niyang binuhing salampati sa higayon nga manabod siya og mga tuktukon alang sa mga salampati. Kon wala na siyay buhaton malingaw siya nga magtutan-aw sa mga manag-uyab nga mag-abot sa parke, labi na dapit sa hapon.
“Noy Andog, daghana na nimog mga pati, uy!” matod ni Luis nga misangpit kang Noy Andog, usa ka hapon niana. Kuyog sa ulitawo ang iyang uyab nga si Jessa. Nasuod niya ang duruha kay namatikdan niya nga gusto pod silang makigsuod kaniya.
“Unsa man, Undo, gusto kang mobuhi niini?” ni Noy Andog.
“Oo. Ganahan kog salampati, Noy,” ni Luis nga miagbay kang Jessa.
Morag gusto usab si Jessa sa mga langgam. Nanuol kanila ni Luis ug Jessa ang anad kaayong mga salampati. Misignit si Noy Andog og duha ka buok, baye ug laki, ug iyang gihatag kang Luis.
MATAG hapon makita ni Noy Andog sila si Jessa ug Luis nga magpalabay sa mga takna sulod sa parke. Manglakaw lang sila kon mosawop na ang Adlaw. Apan usa ka hapon mao ray iyang nakita si Jessa nga nag-inusarang naglingkod sa lingkuranan nga maoy sagad nilang lingkuran ni Luis inig-anhi nila sulod sa parke.
“Kumosta na, Inday?” ni Noy Andog nga miduol sa dalaga.
“Nia, Noy Andog, luoy kaayo kay gibudhian ni Luis. Naminyo siyag lain, Noy…!” tubag ni Jessa; dihay mga luha nga nangambak sa iyang mga mata.
Naluoy si Noy Andog sa dalaga. Pero sa iyang hunahuna nagduha-duha siya nga mabuhat ni Luis ang pagbudhi kang Jessa. Nakahukom siya pag-adto sa balay nilang Luis aron pagsusi kon misanay ba ang gihatag niyang salampati.
“M-Minyo…?” matod sa inahan ni Luis. “Wala man! Apan patay na ang among anak, Ando. Nasakit siya ug kalit kaayo ang iyang kamatayon. Dinhi man si Jessa dili pa lang dugay. Mihilak gani siyag maayo pagkakita niya sa mga salampating binuhi ni Luis nga nanaghan ug misanay…”
Human mananghid sa inahan ni Luis nga molakaw na siya, dihay mga luha nga nabiaw sa mga mata ni Noy Andog. (KATAPUSAN)
r