ERNESTO D. LARIOSA
San Fernando, Cebu
WA motuo ang iyang hunahuna. Buot siya karon mosukol. Wa nay higayon sa paglingi. Busa mitunob siya sa tubig. Mikurog ang kabugnaw sa iyang tiil. Sa iyang pamati mikubol ang iyang panit. Apan milakang siya sa kusog nga paghayon. Iyang agpason ang sikad sa taubon aron iyang masagpo ang mga gutling sa paghunas.
Nahubas na ang pagtighod. Miwanang sa iyang atubangan ang mga lim-aw. Sa unahan ang hagkot nga kalapukan. Layo na kaayo ang tubig. Di na sad maihap ang mga balod nga nahilis didto sa dakong lawod. Gitutokan niya ang kinadak-ang lim-aw. Way timik sama sa pag-abot sa kabuntagon. Lahi ra kini nga lim-aw nga iyang natalikdan sa dugayng panahon. Nadani siya sa pagsukod sa iyang pagduda. Milingkod siya. Iyang gikuot ang lungag pamasin nga may nagpuyo. Wa siyay nahikap kondi ang basiyong tubig lamang.
Ang gidak-on sa lim-aw way pag-usab. Apan wa nay mahagdaw gawas sa way mga sulod nga kabhang sa mga kinhason. Mihangad siya sa langit kansang gidak-on di masukod. Ang adlaw mao pay pagguho sa nag-ambo nga silangan. Mitaak siya sa lim-aw. Duna siyay gipangita. Sa unahan, gibugkos sa mga lumot ang usa ka butang nga nakapaikag sa iyang mga mata. Misiwil ang bayhon niini -- ang bayhon sa tsinelas nga giagup-opan ug nangalanggos. Iyang gitutokan ug nanukna kaniya ang mga pangutana.
`Asa na kaha ang tag-iya niini? Wa kaha ibanlas sa panahon sa laing dapit sa kalibutan? Unsay nahitabo kaniya? Gisukod niya ang tsinelas aron bation ang iyang kagahapon. Di na mahusto sa iyang tiil. Kadugay na sa panahon nga gitalikdan ni sa tag-iya.
“Gumer, naputol na ang imong tsinelas, ilabay na lang nang usa kay wa na nay kapuslanan.” Sugyot ni Esmeralda nga iyang kababata. Mituo siya kang Esmer ug gilabay niya ang tsinelas sa dagat.Nagtiniil na lang siya. Iyang suod nga higala si Esmer. Kanunay siyang motuo kang Esmer. Di siya makalimot sa babaye nga midasig kaniya sa pagpaningkamot.
“Ugma, manglalin na kami sa Mindanao, ikaw na lang usa nga manginhas sa hunasan. Hinuon naa man sila si Pekta, Pasing ug Vicenta.” Mipahiyom si Esmer. Mingislo siya kay di niya tayep sila. Sa hilom nanganti siya nga iyang batukan ang kamingaw hangtod sa pagbalik sa iyang higala. “Mer, ayawg undang sa pag-eskuyla, ha, kay ako mopadayon gyud sa pagtungha didto.” Katapusang tugon ni Esmeralda kaniya
Gitutokan niya ang tsinelas. Mihapdos ang iyang mga tiil kay nangalanggos sa iyang paglakaw. Ngano tuod nga wa siya mag-tsinelas? Nalimot siya nga iya diayng gituyo nga di siya magtsinelas pagsukod kon di ba siya mahadlok nga matunok sa hunasan. Masamad tuod ang tiil kon taakon ang hunasan nga di magtsinelas labi nang wa na siya maanad sa pagtiniil
Abogado na siya. Apan naghandom gihapon siya kang Esmeralda. Gisakitan siya sa pagtaak niya karon sa hunasan sa iyang kagahapon. (KATAPUSAN)