ANIA na sab silang duha dinhi sa dapit nga maoy ilang abutanan. Alang kang Ensor wala na tingaliy makatupong sa katahom niining usa ka lugar nga nahimo nang talaadlawan sa iyang kasingkasing kay matag anhi nila ni Criselda dinhing dapita nga ginganlag La Roca Azul, duna may katingalahang bulok nga makita sa kalikupan niini matag salipod sa Adlaw luyo sa dakong bukid. Ug matod pang Ingko Rufo, tigulang nga magbabalak dinhi sa ilang balangay sa Santa Rosa, may kuno ka matahom nga babaye nga magpakita sa taga balangay matag Biyernes sa hapon. Magsul-ob kinig asul nga bestida ug maglakaw-lakaw dinhi niining bungtod nga nailhan na sa pangalang La Roca Azul.
Ning hapuna sila si Ensor ug Criselda nanglingkod sa usa ka dakong bato nga nag-umbaw sa halawom nga bung-aw. Nahisagmuyo si Ensor dihang gipahibawo siya sa dalaga nga sa umaabot nga Sabado molarga na siya kuyog sa iyang Tiya Soling paingon sa Kaulohan.
Sa hilom daw dunay mihilhil sa kasingkasing ni Ensor. Nakapamulong siya, “Ako na lang unyang usa ang magtikaw-tikaw dinhi sa atong abutanan, Cris. Pagka haw-ang ug pagka mingaw unya dinhi sa palibot sa La Roca Azul!”
“Sorry, ha, Ensor! Unsaon man nga mao may gusto ni Mama Pina nga moadto ko sa Manila aron maka-eskuyla ko sa kolehiyo kay si Tiya Soling man ang mogasto nako sa akong pag-eskuyla didto,” hinay ang tingog ni Criselda nga ingon sa dunay mensahe sa kamingaw sulod sa iyang kasingkasing. Milantaw siya sa halayong dagat nga makita gikan dinhi sa ilang nahimutangan. “Karong Sabado molatas na ko dinha sa lawod sakay sa usa ka barko.”
“Makabalik ka pa kayha dinhi sa atong abutanan, Cris?” ni Ensor nga mikupot sa kamot sa dalaga. Unya may gikuot siya nga usa ka puting papel gikan sa iyang bulsa. Iyang gibukhad ug namulong, “May gitagik kong balak. Alang ni nimo, Cris. Okey na man tingali ni. Gipakita ko na man kini kang Ingko Rufo ug miingon siya nga maayo kuno nakong pagka suwat.”
“Akoa na ni, Sor?” mipahiyom si Cris.
Si Ensor bag-o pa lang nga nagsuwat-suwat og balak. Si Ingko Rufo maoy iyang mentor o maestro, kay usa man kini ka ilado nga magsusuwat kaniadto, apan tungod sa sakit napugos pag-undang.
“Basaha lang na kon tua ka na didto sa halayo,” mikagalkal ang tingog ni Ensor nga nagpugong nga dili maanod sa usa ka pagbati nga buot mopatubod sa iyang mga luha.
Gipilo ni Criselda ang puting papel ug gisulod sa iyang bulsa dayon misulti, “Basin inigbalik nako dinhi minyo na ka, Sor!”
“Dili kana mahitabo, Cris, kay mopadayon pod ko sa akong pagtungha. Ang pensiyonado kong uyoan maoy mogasto nako,” ni Ensor nga milantaw sa halayong dagat. Ang Adlaw sa kahapunon misugod na pagpahipi luyo sa dakong bukid. Dihadiha may bulok nga asul nga mihinayhinay pagkuyanap sa palibot. Wala tuyoang giagbay ni Ensor ang iyang tuo nga bukton sa abaga ni Cris.
PAGLABAY sa pito ka tuig ang La Roca Azul nahimong lahi na nga talan-awon. Duna nay natukod nga Hotel nga ginganlag La Roca Azul Hotel. Nausab na ang talan-awon sa palibot nga gipulihan na sa kauswagan ang abutanan kanhi nilang Ensor ug Criselda.
Karon, sulod sa usa ka ‘function room’ sa hotel may usa ka babaye nga nagbasa og usa ka balak nga nag-ulohan og ‘Dili Mapikas ang Asul nga Kasingkasing’. Nindot ang unod sa balak ug nindot sab ang pagbasa sa babaye niini nga puno sa pagbati.
Unya may usa ka lalake nga mitindog gikan sa iyang gilingkuran. Miduol siya kang Dr. Criselda Bumalik, usa ka propesora sa Literatura, nga nasurprisa.
“Ensor! Ikaw? Kumosta ka na?” matod ni Criselda. “Ikaw man kuno ang tag-iya ning hotel!” Nabatyagan niya nga migakos si Ensor kaniya.
“Imo gyud diayng gitipigan ang akong balak!” ni Ensor. “Ug wa pa mausab ang imong bansagon. Wa ko masayop paghuwat nimo, Cris!”
Mibawos paggakos si Cris kang Ensor. Nabati nila ang suliyaw sa mga estudyante nga namakpak samtang nagtan-aw kanila nga mahimut-on. (KATAPUSAN)