FRED NUNEZ CANETE
Alegria, Cordova, Cebu
SIYA si Tolome. Kon pangutan-on unsay iyang apelyido, igo lang siyang mongisi. Unya mosumbalik siya pagpangutana, “Unsa man? Ato nang sugdan ang estorya?” Ang buot niyang ipasabot mao ang katuhoan-dili niyang mga sugilanon apan makalingaw nga pamation.
Dili taga dinhi sa among dapit si Tolome. Di sab siya motug-an kon diin siya gikan. Tulo na ka Dominggo nga kalit lang siyang mobutho dinhi sa tindahan ni Nang Olang. Anhi mag-abot ang mga palainom sa baryo kay modimdim og bahalina. Ug ning milabayng tulo ka Dominggo nalingaw ang tanan sa mga estorya ni Tolome. Sama niadtong mga sugilanon nga giulohan niyag ‘Lungon ni Kamatayon’, ‘Sindangaw’, ug ‘Si Pitimini nga Duwende.’
“Unsay giandam nimong sugilanon ron, Dong Tolome?” sukot ni Ingko Pelis, nga edaran na nga mag-uuma sa dapit.
Gihurot unag lad-ok ni Tolome ang bahalina nga gitagay kaniya ni Ingko Pelis. Miagahad siya ug namulong, “Ang mahitungod sa kabaw, Ingko. Kining maong sugilanon giulohan kog ‘Kabaw ang Mabasol.”
“Mao ba?” ni Ingko Pelis nga mahimut-on. Ang uban daling mipaduol kang Tolome kay naghinamhinam nang maminaw sa estorya ni Tolome..
Misugod si Tolome: Kaniadto ang mga kabaw dili makita sa mga basakan, ni sa bisan unsang dapit sa kalibutan, sanglit kini siya taga Langit. Didto siya magpuyo sa gingharian sa atong Ginuo. Siya sinaligan nga mensahero.
Usa ka adlaw gisugo siya sa Diyos.
“Kabaw!” midahunog ang tingog sa Labing Gamhanan. “Umadto ka sa kalibutan, Ingna ang mga tawo nga sulod sa tulo ka adlaw kausa lang sila mokaon aron di sila abuton og dakong gutom. Hilabihan na ang pagtubo sa ilang populasyon!”
Abtik nga mituman ang kabaw sa gisangon nga gimbuhaton. Mipatighug siya dihadiha sa kalibutan. Ug kay mao pay paghitaak ning gipuy-an tang planeta, nakuryuso ang kabaw sa mga talan-awon nga bag-o sa iyang mga mata. Iyang gisuroy ang kabaybayunan, ang kapatagan ug kabungtoran. Ug nalingaw siya pagpanibsib sa lunhawng kasagbutan sa kapatagan, hangtod naabtan siya sa kahapunon. Diha pa siya nahinumdom sa iyang misyon.
Gibasal sa kakulba ang iyang dughan kay hapit na mongitngit, nahadagan-dagan ang kabaw nga misum-ok sa hut-ong sa mga tawo. Iyang gibandilyo ang tugon sa atong Ginuo.
“Pamati kamoooooo, katawhan sa kalibutan! Pagbuot sa Diyos nga kinahanglan sa usa ka adlaw katulo kamo mokaon, aron di kamo abuton og kagutom! Hisabtan ba ko ninyo?” matod sa kabaw. Ug nagdali siya nga mibalik sa langit.
Samtang didto sa Iyang truno walay maayong buot ang Diyos nga nagpaabot sa kabaw. Sa iyang pag-abot miduol dayon ang kabaw sa truno sa Diyos.
“Kabaw!” masuk-anon ang Diyos. “Nganong imong giusab ang akong kasugoan? Inay nga ang akong tugon nga ang mga tawo kinahanglan ‘kausa’ lang mokaon sud sa tulo ka adlaw, imo man hinuong giingnan nga ‘katulo’ sila kaon sa usa ka adlaw aron di sila gutumon? Tungod niini silutan ko ikaw! Adto ka na puyo sa kalibutan ug buligan ang tawo pag-ugba ug pagtikad sa ilang mga uma!”
“Mga higala... maong giulohan ko ang akong sugilanon og ‘Kabaw ang Mabasol’ kay iya mang gi-rambol ang mando sa Diyos. Di ba kini ang usa sa mga hinungdan sa giantos tang kalisdanan?” matod ni Tolome dihang natapos na ang iyang estorya bahin sa kabaw.
Nahimuot halos ang tanan nga naminaw, gawas kang Ingko Pelis nga naghinuktok. Gibati siyag tumang kaluoy sa iyang kabaw nga napagan intawon sa kasal-anan sa iyang katigulangan. (KATAPUSAN)