MAY kapunongan sa mga relihiyuso. Gitawag silag Kapunongan sa Mainampuon ug Matinabangon. Daghan silang mga membro; subra sa singkuwenta ka tawo. Kasagarang mga membro mga retirado nga mga magtutudlo. Ehersisyo ang tumong nila. Imbes mag-hayk o mag-dyaging makaadlawon, maglakaw lang sila nga mag-rosaryo padulong sa bisitahon nilang panimalay. Matag kaadlawon mobisita silag usa ka balay nga ila daang gipahibawo nga bisitahan. Ibilin nila ang imahe ni Birhen Santa Maria. Sa ilang pagbisita sa kaadlawon pangadyean nila. Pakan-on sila sa tagbalay o di ba, papainiton. Unya hatagan pag kuwarta nga donasyon. Natigom nila ang kuwarta. Ika sad ihinabang ang kuwarta sa mga pobreng masakiton nga walay ikapalit og tambal.
Sulod sa usa ka tuig may kuwarta na silang gi-deposito sa banko balor og P20,000. Kadaghanan sa opisyales ug membro sa kapunongan naa magpuyo sa baryo Ergoba, sakop sa maong lungsod. Managsilingan sila si Josefa, presidente sa kapunongan, ug si Zenaida, tesorera. Kon dunay mangayog hinabang, una mopagawas og salapi si Zenaida, kinahanglan dunay sulat o ‘note’ nga pinirmahan ni Josefa kon pilay ihatag nga hinabang.
Usa ka sayong hapon may nagsampit sa tugkaran sa balay ni Zenaida. Usa ka batan-ong lalake nga lago og hitsura. Busluton ang purol ug T-shirt nga gisul-ob nga naglagom na sa kadaan o sa buling.
“Unsay ato, Dong?” matod ni Zenaida.
“Niay sulat ni Nang Josefa. Pahatagan kog kuwarta,” sa batan-on nga nagpakita sa papel.
“Dali, dayon,” ni Zenaida.
Misaka ang batan-on sa pantawan ug gitunol kang Zenaida ang ‘note.’ Gidawat kini ni Zenaida. Gipalingkod niya ang bisita.
“Please release the sum of P5000 to the bearer,” gibasa ni Zenaida ang ‘note’ ni Josefa.
“Kadako ba ining kantidara, Dong! Wa pa man mi kasuway og hatag ining kantidara!” ni Zenaida nga nahimalingka.
”Kuan man na, Ma’m... para tambal lang nang kuwartaha. Operahanan akong inahan sa kidney, kay naay bato. Naa siya ron sa Don Vicente Sotto Memorial Hospital,” sa batam-on nga nagpakiluoy.
Naluoy si Zenaida. Misulod siya sa iyang lawak diin duna siyay taguanan sa salapi nga wa pa ikadeposito sa banko. Mikuha siyag lima ka tibuok tagsa ka libo. Gitunol niya sa batan-on ang kuwarta.
“Salamat kaayo, Ma’m!” sa batan-on nga midawat sa salapi. Ug midugang kini, “Magdali ko, Ma’m, aron ma-operahan na si Mama.” Gilaktaw-laktaw lang niyag agi ang mga ang-ang sa hagdanan.
Dihang layo na ang batan-on milingi kini kang Zenaida nga nagpahiyom. Gikulbaan si Zenaida. Kusog ang butok-butok sa iyang dughan. Nagduda siya. Mibalik siya sa iyang lawak aron kuhaon ang selpon. Iyang gi-teksan si Josefa mahitungod sa ‘note’ nga gipirmahan niini. “Duna bay batan-ong lalake nga nianha nimo ganiha, nga imong gipa-relesan og kuwarta?”
“O, may gipirmahan kong note nga pahatagan siyag P500.” tubag nga teks ni Josefa.
Naniga ang mga mata ni Zenaida. Nangluspad siya ug gipaningot. “Pesteng dako!” nakapamalikas siya. Mi-teks siyag bawos, “Bag-o lang nako siyang gihatagan og P5000!”
“Naunsa mang pagka unsaa? ni Josefa sa teks. “P500 ray akong gipirmahan! Moanha ko kay akong tan-awon ang papel.”
Wa dangtig singko minutos miabot si Josefa sa balay ni Zenaida. Mga biyuda na sila ug nag-inusara na lamang sa tagsa-tagsa nila ka balay. Ilang mga anak pulos na minyo ug nanaglain nag puyo.
“Haskng marunonga lakiha! Gidugangan lag usa ka ‘sero’ ang akong gisuwat. Ang kinyentos nahimong singko mil!” ni Josefa nga nagsud-ong sa papel nga iyang pinirmahan.
“Sunod gani, Sister, aron di ta mailad og usab, kon duna kay pirmahan nga ‘note’ isulat gyud ang words and figures sa kantidad nga imong ipahatag. Maglisod nag usab ang mga tikasan ana!”
“Munas ginhawa natong lakaw-lakaw makaadlawon aron makakolektag donasyon, Sister, unya mabiktima lang ta sa mga mangingilad,” bagulbol ni Josefa.
“Kalimti na lang tos buot, Sister. Tulubagon na na sa mangingilad ngadtos Diyos!” ni Zenaida.
“Karon pa ko kaamgo nga may bili diay ang sero!” ni Josefa nga namahid sa iyang singot. (KATAPUSAN)