ADLAW nga Dominggo. Ala una sa kaudtohon. Sulod sa simbahan sa simbahan sa Sto. Rosario naglingkod ko tupad sa usa nako ka silingan nga babaye samtang nagsugod na si Padre Israel sa ‘misa requiem’ alang kang Abay Makoy, among silingan, nga namatay sa aksidente sa dalan. Ang iyang motorsiklo nabangga sa usa ka trak-de-karga nga nagparking. Sa utopsi nasuta nga nakainom siya nga nagmaneho sa motorsiklo. Taudtaod nabati ko nga mitunog ang akong selpon nga diha sa tuong bulsa sa akong ‘maong jeans.’
Gibuksan ko kini ug gi-klik ko ang ‘menu.’ ‘Incoming message’ gikan ni Jazmine Castillo, akong ‘textmate’ sud na sa duha ka bulan, apan wa pa mi magkitaay kay wa pa man siya mosanong sa akong hangyo nga magkita mi. Nangayo ko sa iyang ‘facebook account’, wa siya mohatag; mao nga wa pod ko mohatag sa akoa. Gi-searchnako iyang ngalan sa ‘internet’ apan way nitakdo sa iyang ngalan nga usa ka ‘certified public accountant.’
Gi-klik ko ang ‘inbox’ ug gibasa ang mensahe ni Jazmine. ‘Hai, Bert! OK na ko. Kita ta ron sa Fuente Osmena. 3 pm.’ Mitubag ko pag-teks: ‘Di pwde. Hatod mis among silingan nga namatay. Adto sa Carreta Cmtry. Ugma lang. Ok?’ Mibawos siya, “K.”
Didto sa sementeryo sa Carreta samtang nag-rosaryo ang mananabtan atubangan sa lungon ni Abay Makoy, nalingaw kog tan-aw sa mga nitso nga kasikbit sa nitso nga giandam kang Abay Makoy. Misiga ang akong mga mata paghikakita ko sa usa ka nitso kansang lapida nagtug-an sa ngalan sa patay. Ngalan ni Jazmine Castillo nga namatay duha na ka bulan ang nakalabay. Kusog nga mikubakuba ang akong dughan. Duha na pod ka bulan nga nag-textmatemi si Jazmine. ‘Patay na diay siya?’ matod sa akong hunahuna. Imposible! Ang patay di na makapadag mensahe sa buhi, uy, bisan pag pabawnan siyag selpon! Unya misantop sa akong hunahuna nga ugma gitakda namong Jazmine nga magkita sa Fuente Osmena. Masuta ugma nako kon kinsa kining babaye nga nagbinuang kanako.
Nianang pagka gabii akong gitawgan sa selpon si Jazmine kon unsay iyang isul-ob inigka ugma inigkita namo sa Fuente, “Itom nga blawos ug itom nga skinny jeans,” tubag niya. “Ikaw unsay imong isul-ob?” “Asul nga T-shirt ug maong jeans,” tubag ko.
Pagka sunod adlaw, wa pay alas tres sa hapon didto na ko sa Fuente Osmena. Naglakaw-lakaw ko libot sa plasa, nangita sa dalagang magsul-ob og itom. Wa koy nakit-an. Paglabay sa pipila ka gutlo nabatyagan ko nga may babayeng misulod sa ‘entrance.’ Ang gisul-ob niya mitakdo sa gisulti ni Jazmine. Wa ko siya sugata. Milingkod ko sa sementadong lingkuranan. Unya nakita ko nga mipaingon siya sa akong nahimutangan. Gisud-ong sa babaye ang akong gisul-ob nga asul nga T-shirt. “Hai, Bert! Ganiha ra ka?” timbaya niya.
Gitutokan ko ang maanyag niyang panagway. “Bag-o lang ko niabot. Ikaw si Jazmine Castillo?” matod ko nga mahibulongon.
“Oo. Ako! Mora man kag nahibulong!”
“Buhi diay ka?”
“Ngano, miingon ba ko nga patay na ko?” ni Jazmine nga mitingsi,
Ako siyang gisultihan kabahin sa akong nakit-an nga nitso sa usa ka Jazmine Castillo duol sa nitso ni Abay Makoy.
Mitutok si Jazmine nako dayong lingkod tupad nako. “Si Mama to. Duha na ka buwan sukad sa iyang pagtaliwan. Parehas mig ngalan kay ako man si Jazmine Castillo, Yr., ngalan ko sa bunyag.”
“Unsa man nang ‘Yr’ sa katapusan sa imong ngan?” sukna nako.
“ ‘Younger’ ang pasabot ana. Tugbang sa ‘Junior’ o ‘Jr’ sa mga lalake, Matod ni Mama, gisundog niya si Kerima P. Tuvera, writer, nga mingan sa iyang anak nga Kerima P.Tuvera, Yr.”
“I’m very glad that my textmate is not really dead!” giingnan ko si Jazmine. Unya giagda ko siya, “Mag-esnak sa’ ta, Min.”
Nanindog mi ug migawas sa rotunda sa Fuente Osmena aron manglabang paingon sa McDonnald. Gilikos niya ang iyang tuong bukton sa akong walang bukton dihang nanglabang mi sa dalan. (KATAPUSAN)