Compio: Molabaw pa sa usahay

SA PAGLIGAD sa mga adlaw, nakat-on ko sa daghang mga butang, ang pag-ila sa kamatuoran nga kinahanglan dawaton ang mga takna luyo sa mga mapait nga panghitabo sa panagbulag.

Ning bag-o lang, naingon nako sa kaugalingon nga nakaplagan naman seguro nako ang tawo nga mosabot sa akong pagbati, -- ang tawo nga daw ig-uban ko na sa tibuok kong kinabuhi.

Apan ang tanan, daw usa lamang ka damgo, ug nagbalik-balik sa akong pagtuo ang pulong nga “walay forever”, pagtuo nga makonsiderang mitabang kanako kung paunsa nga dali nga maka-move on.

Sa maong panghitabo, usa lamang ang akong ipasalamat kaniya, mao ang iyang paghigugma nga nagtudlo kanako sa daghang mga kamatuoran sa kinabuhi.

Malaumon ako, nga panggaon ka sa imong sunod nga higala, panggaon ka nga molabaw pa sa akong pagpangga kanimo.

Unta di na lab-ason sa imong kasingkasing ug hunahuna ang atong kagahapon diha sa panahon kung mapadpad ka man sa mga dapit diin hain kita niadto nag-uban.

Sa akong mga suki nga tigpanubay matag Biyernes, bisan giingong walay forever, ayaw kamo og pahuway sa paghigugma sa tawo nga miabot sa inyong kinabuhi.

Padayona sila sa kinasingkasing gayod, ug hatagi sila sa tumang kagawasan kung moabot ang panahon nga inyong nailhan sa matag kaugalingon ang pulong nga walay mohangtud.

Hunahunaa uban sa matam-ison nga pahiyom ang ilang di malimtan nga karakter sa inyong panag-uban nga nahimong kabahin sa atong mga matam-is nga panid sa istorya sa gugma.

Bisan og sakit kaayo sa kasingkasing ang nahitabo, panlimbasogan nato nga mamahimo kitang malig-on sa mga higayon, -- malig-on sa ngalan nga gisabot nato atong kaugalingon sa usa ka kamatuoran.

Usa sa mga pamaagi nga hinayhinay nato silang malimtan, ang paghatag sa kaugalingon og kagawasan ingon man ang pag-apil sa mga butang nga makapalipay ug makapa-busy kanato.

Mag-ampo lamang kita nga paggaon ra sab sila sa umaabot nilang mga higala, -- ang pagpangga nga molabaw pa sa usahay.

Hangtud sa sunod mga higala, sa Diyos ang himaya ug dungog.