HILIG mi ni misis og mga karaan nga kanta. Luyo sa among pagkarakista nagpahipi ang among humok nga kasingkasing nga mahiligon sa mga mananoyng awit sa nanglabayng panahon.
Sa sakyanan padung namo sa opisina gahapon, gitukar sa radyo ang kanta nga naghisgot og unang halok.
‘Sang saglit ng ubod-tagal / Unang halik ng ‘yong mahal / Isang saglit lang nang matikman / Isang saglit lang parang walang hanggan / ‘Yan ang iyong unang halik.
“Tamis ng Unang Halik,” misyagit si misis, nga maoy ga-drive sa sakyanan. “By Kristina Paner,” mibawos ko. “1989,” nagdungan ming duha.
Samtang nagsige mig katawa, giguyod ko sa kanta pabalik niadtong hayskul pa ko, kadtong usa ka bakasyon nga nasinati pud nako ang akong unang halok.
“Wa gyoy lami akong first kiss,” miingon ko. “Share dayon, daliiii,” ingon si misis.
Ug akong giistorya niya katong nangatkat mi sa punoan sa mangga sa akong unang uyab.
Iya kong giimbitar nga mobisita sa ilang probinsya luyo sa pasangil nga iya kong music teacher.
“Mag-unsa ta diri?” inosente nako nga pangutana dihang nagpatong na mi sa usa ka dako nga sanga, bitbit nako ang gitara. “Magtambay lang gud,” ingon siya.
Kakuyaw pud og tripping aning bayhana, punoan sa mangga man gyod, miingon ko sa kaugalingon.
Nanlimbawot akong balhibo kay medyo layog gamay among gitungtongan. Apan bisan og naglisod kog balanse, nada gihapon nakog kanta dalang kaskas sa gitara.
Ug samtang pwerte nakong piyong-piyong sa linyang “Itanong mo sa akin kong sinong aking mahal,” kalit lang gibira sa akong tapad akong ulo dayong nudnod sa iyang simod sa akong simod.
Mihunong ang kalibotan. Way laing mi-exist niadtong panahona kon di ang akong simod sa iyang simod, ang akong ngipon sa iyang ngipon, ang akong lagos sa iyang lagos, ang iyang dila sa akong dila.
Unang nahagbong ang gitara, sunod kaming duha. Maayo namong pagkahagsa, apan kaluoy sa Ginoo walay bukog nga nabali. Among simod ra ang naminhod.
Nagluha-luha og kinatawa si misis human nakog istorya, samtang pa-ending na sab si Kristina:
Dahil damdamin mo sumisigaw / Mapipi man ang ‘yong bibig / Kay tamis ng una mong halik.