KADA tuig na nga moigo ang dengue fever dinhi sa nasod ug uban pang mga dapit sa kalibutan nga tropical ang klima. Liboan ang mangaigo ug gatusan ang mangamatay dinhi sa nasod.
Tungod niani, naalarma ang kagamhanan ug pribadong sektor. Nagtinabangay na sa pagsumpo ning makamatay nga sakit nga nakadanyos na og binilyon ka pesos.
Ang nakapait lang huna-hunaon kay ang mga tawo nga sagad maoy angay unta magbantay, maoy wa magpakabana. Gikinahanglan pa sa mga barangay official nga pangsungkuon, aghaton nga manglimpyo aron kombatehon ang makamatay nga sakit nga dala sa lamok. Maora ba og lansang nga kinahanglan pang pukpukon aron modulot. Unya, ang kagamhanan pa maoy basulon kon dunay mahitabo sa pamilya.
Sama ra ni sa isyu sa basura nga nagkatag sa kadalanan. Mga basura nga nakabara sa mga kanal usa sa mga hinungdan sa daling pagbaha matag ting-uwan.
Kon magkatag na ang basura sa kadalanan, basulon dayon ang kagamhanan nga wa makahakot.
Matag baha, ang kagamhanan gihapon maoy basulon kay wa makasulbad sa dugay nang problema. Apan wa bay bisan usa nga nakapangutana kon di ba mismo ang kaugalingon tipik sa problema?
Sa sulod ug palibot sa balay, kinsa man nga responsibilidad ang paglimpyo? Di ba kita nga tagbalay? Kinsa man nga responsibilidad ang paghipos sa mga basura, di ba kita gihapong tagbalay? Kinsang responsibilidad ang paghuwat nga moabot ang mga tighakot, di ba ang tagbalay?
Ang responsibilidad sa paghakot sa mga basura iya sa kagamhanan. Ang paglabay sa basura daplin sa dalan tungod kay wa mahakot di sulusyon sa problema. Usa kini ka problema nga kita ang nagmugna. Hinaut pa nga ang matag usa mahigmata na nga nahimo kitang tipik sa problema.