NANAGSAMA ang among huna-huna diha sa pagpakatawa sa mga higayon apan lahi gayud diay ang among mga pagtuo ug baruganan.
Isaysay ko kaninyo ang usa ka kasinatian nga gibungkag lamang sa usa ka baruganan nga alang nila, iya-iya ang among batasan apan managsama ang among pagpasiaw, husto tuod.
Diha’y usa ka higayon nga akong nahinuklogan nga ang baso kung mabuak, di na gayud diay subling mahimong baso pa pag-usab. Kung dunay mahitabo nga ikapangluod sa matag kasingkasing duna na gayud diay “gap” kun gintang ang mga pagtagad.
Duna may pagtagad nga mahitabo apan dayag nga makita nga dunay kausaban nga di susama niadto nga gikan sa kinahiladman sa kasingkasing ang paghangop.
Ang salikwaot lang, tungod nahitabo kini bunga sa di maayong takna nga maoy mipatigbabaw sa matag kasingkasing diha sa higayon nga mugna sa tinuod nga kolor sa kinabuhi.
Apan sa tinuod lang kung subayon baya gayud, seguro akong maingon sa kaugalingon nga kadtong nagpakita sa tinuod nga batasan maoy tawo nga dunay mahigugmaon nga pakig-ingnan sa mga tawo nga nagpalibot kaniya.
Hinuon di man nato maingon nga perpekto kita niining kalibutan, apan lisud lamang masabtan nga mopatigbabaw sa mga tawo ang pagdumot ug kasuko ngadto sa mga tawong nakapasuko kanila.
Sa laktod, ang kasilag nagpabilin sa ilang mga kasingkasing, ang kasuko nga di mauli sa panahon anaa sa ilang mga hunahuna ug bugtong ilang kalipay sa unahan ang ilang gitan-aw.
Apan balikon lang nato, mangutana lang kita sa atong kaugalingon, kinsa kadtong mga tawhana sa atong kinabuhi niadtong wa pa nato sila gikasilagan? Unsa ang kalipay nga ilang nadala sa atong kinabuhi? Sa katapusan pangutan-a ang kaugalingon, nga human sa imong pagdumot nila unsay mamahimong resulta niini?
Hinumdomi, lisud kaayo nga moatubang kita sa Diyos sa pag-abot sa atong kamatayon nga bato kita’g kasingkasing, nga duna pa kita’y pagdumot ug ang labaw sa tanan ang pagka-plastik sa atong kasingkasing.
Kawang lamang ang atong pagsimba, nga nalitok nato ang linya nga, “pasayloa kami sa among mga sala, ingon nga nagapasaylo kami sa nakasala kanamo...”
Angay natong hinumdoman, mga higala, nga kitang tanan sa kalibutan lumalabay lamang, ang mga materyal nato nga mga butang di madala sa kamatayon, matun-as kita, ug mobalik sa sabakan sa atong Diyos.
Busa, kung makonsidera nato nga plastik kita og batasan, ayaw na pagpaka-plastik kay sa akong gikaingon, ang materyal nga butang sama sa “plastik” di kana madala sa gingharian sa langit.
Ang bugtong madala mao ang presensiya sa mga kahigalaan, kapamilya, kasilinganan ug katrabaho didto sa simbahan padung sa sementeryo, magpanon ang mohatod kung maayo kitang anak sa Diyos, di ba husto ko?