Henry Y. Mañus
4179 Basak-Iba, Lapu-Lapu City
MIBAGTING na ang alarma nga nagpasabot nga alas kuwatro na sa kahapunon ug tinggawas na sa mga empleyado sa kompaniya. Busa nangandam dayon ko.
Gipanghipos ko ang tanang kagamitan ug gipanulod ko dayon kini sa naandang butanganan. Ug sama usab sa naandan kong buhaton matag ‘off’ ko sa trabaho, gikuha ko ang sudlay ug ang ‘gel’ sa hunos sa akong lamesa ug pagkatapos midiretso ko sa comfort room. Sa atubangan sa salamin gidigo ko sa humot nga gel ang akong buhok ug gisudlay ko dayon kini.
“Nagpatisoy ka man, Bay Rey, may lakaw ka ba?” sukna sa akong higala ug kauban sa trabaho nga si Romy. Sama kanako mosulod sab si Romy sa comfort room aron manamin ug manudlay matag ‘off’ namo. Ulitawo sab siya sama nako. Managsama ang among pangedaron nga mikabat na sa bayente-singko anyos.
“Ay, da… magpaguwapo ko, Bay Rom, kay mosikit na sab ko karon kang Inday Mercy. Ako na man to siyang gisultihan nga mokuyog ko niya karon sa ilang balay inigpauli niya,” matod ko nga padayong mituyok-tuyok atubangan sa salamin.
“A, si Mercy nga kauban nato? Apan unsaon man nimo pagkuyog niya nga tua na man siya!” tuaw ni Bay Romy nga gisundan sa mabiaybiayong katawa. “Nakita to nako siya nga nagdaling nilakaw paingon sa gawas pagkahuman gyud niyag ‘punch out!”
“U-Unsaaa?!” Nakalitan ko ug mitaas ang akong tingog. “Apason nako siya, Bay!” Ug misutoy kog lakaw paingon sa gawas.
Paghimuntog gyud sa akong mga tiil sa tugkaran sa kompaniya gipangita ko si Mercy. Apan wala ko na siya makita pa. Ang mga kauban namo sa trabaho mibalibad nga nakakita kang Mercy.
Milikay na usab siya kanako. Mipauli na lang ko nga nagbalon og samad sa kasingkasing. Gibasol ko ang akong kasingkasing ngano si Mercy gayud ang gipitik niini. Daghan man unta ang mga babaye sa tibuok kalibutan.
“Ayawg kaguol, Bay Rey, kay tabangan tika ning imong problema!” matod ni Bay Romy dihang gitug-anan ko siya sa akong suliran sa gugma.
“Salamat kaayo, Bay. Matuod ka gayud nga higala,” tubag ko sa hagawhaw nga tingog. “Isipon kong dakong utang kabubut-on ang tabang mo nako!”
USA ka gabii. Bisan supak sa kabubut-on ni Mercy giubanan ko siya sa iyang pagpauli. Nag-obertayim kami ug alas utso na sa gabii nanggawas. Nanglakaw kami subay sa dalan-dalan paingon sa ilang balay nga diha lang ako sa iyang luyo kay molikay man siya nako. Paglabay namo sa dakong kahoy nga nag-umbaw sa dalan kalit kaming napaurong. Dihay tingog sa wakwak.
Mipunit dayon kog bato ug gihapos ko kini ngadto sa wakwak. Mikaratil pagdagan ang wakwak kay naigo sa bato.
“N-Nahadlok ko, Rey. Nahadlok ko sa wakwak!” nagkurog si Mercy nga migakos nako. Gigakos ko sab siya. Ug ang kainit sa iyang lawas mikuyanap dayon kanako nga giharian sa hilabihang kalipay. Unya giukoban ko ang iyang mga ngabil.
Pagkaugma malipayon kong gisugilon kang Bay Romy ang nahitabo kanamo ni Mercy.
“Angay kang magpasalamat nako, Bay Rey!” ni Bay Romy nga mingislo ang dagway ug miagunto daw gisakitan.
“Unsay buot mong ipasabot, Bay Rom?”
“A-ako tawon tong nagpaka-wakwak kagabii nga gilabay mog bato, animala ka!?” banghag ni Bay Romy dayong abli sa gisul-ob niyang kalo. Ug midaylang diha-diha ang dakong bukol sa iyang ulo.
Mikatawa kog dako sa kahimuot. Ug miduyog pod pagkatawa si Bay Romy. (KATAPUSAN)