BAYUNGBAYONG pa si Oliver dihang nahagkan dili lang ang iyang mga aping, kundili diha gyud sa kalumo sa iyang mga ngabil. Ingon sa nakuratan siya sa mga halok nga iyang natagamtaman sa unang higayon. Kasuwerte ba gayud niyang nahagkan sa usa ka seksi ug guwapa kaayong babaye nga ginganlan og Josephine. Nahinumdoman niya ang nangagi.
Didto si Oliver sulod sa usa ka shopping mall sa dakbayan ug naghulat nga naglingkod sa bakanteng lingkuranan. May lima ka lingkuranan nga naglumbay sa dakong pasilyo dapit sa mga tindahan sa sapatos, relo ug panapton. Nagpahayahay siya kay gipul-an na siya sa iyang Mama Jane nga hilabihang dugaya nga nakapilig pares nga sapatos alang sa iyang Papa Paolo nga nagsaulog sa iyang adlawng natawhan. Naandan na sa iyang inahan nga mogasag binertdihan sa iyang amahan.
May mikalit pagtupad sa iyang lingkuranan ug wala niya damha nga ang guwapang babaye nga iyang gitiman-an matag adlaw motunga sa kilid sa iyang lingkuranan. Subo kaayo ang dagway niini. Kahilakon kini sa iyang panan-aw. Apan nasimhot niya ang kahumot sa tibuok panglawas niini. Pagkahumot gyud!
Wala niya kapugngi ang iyang kaugalingon nga makasukot. “Ma’m, good morning!” nangatahuran una siya. “Ma’m Josephine, nganong magul-anon ka man?”
Nakalitan ang ginganlan og Josephine. “Nganong nakaila ka man kanako?”
“Estudyante ko ni Sir Joseph Meneleus. Nakita ko ikawng magduawan sa among klasrum matag semana. Pero kalit ka lang nahanaw. Kapin na sa usa ka buwan nga wala ko na ikaw igkita. Wala ka na magduawan.”
Mitutok si Josephine kaniya makadiyot. May gihunahuna kini. “May nagtabi ba nga nagkabuwag na kami?”
“Wala kami mahibawo niana, Ma’m. Ang nahibaloan lang namo kang Sir Joseph nga may relasyon kamo ug ang imong ngalan mao si Ma’m Josephine.”
“Mao ba? Pero nagkabuwag na kami. May maestra na siyang naibgan. Wa siyay igabawos ngari kanako. Ako ang nagbuhi ug nagpa-eskuyla kaniya hangtod makagradwar ug makapanarbaho siya.”
Nauyog si Oliver sa dakong kalibog. Apan may pagbati siya nga dugay nang giluom ug buot niyang ipahungaw ang tinuod niini. “Kaguwapa nimo, Ma’m Josephine! Naibog man gani ko nimo. Di ko malimot nimo.”
Nahimuot si Ma’m Josephine kaniya. Gihapuhap niini ang iyang tag-as nga mga buhok.
“Kalimti na ako, Dong. Ayaw na paghandom kanako.” Unya gihagkan siya sa iyang mga aping ug ngabil. “Bata ka pa. Kapoy na magbuhig bata nga Adan sama kanimo. Nagmaskara lang ako nga si Eba pero may hinagiban ako nga tuskig ug gahi sama sa imong hinagiban!” (KATAPUSAN)