SAYO sa buntag sa adlawng Dominggo may nangayog katahuran sa geyt sa among balay.
Diha ko sa sala sa ubos sa balay adtong tungora, naglingkod sa sopa samtang nagtan-aw sa programang ‘Salamat, Dok!’ sa Channel 3. Nanaog ko ug gipasulod si Norma, among silingan nga nagpuyo sa barungbarong sa luyo sa among kongkreto nga paril.
“Ayong buntag, Nang Aster!” ni Norma nga nagpahiyom. Si Norma asawa ni Masyong nga usa ka pahinanteng panday. May duha sila ka anak nga pulos lalake nga mga gagmay pa.
“Ayong buntag sab,” tubag nako nga mipahiyom pagbawos. Gipadayon ko siya sa sala. “Unsay ato, Nor?”
“Dia lagi ko, Nang, kay duna koy iprenda kay ipalit nakog bugas,” ni Norma. “Wa pa man goy trabaho karon si Masyong kay wa pa may mikuha niya nga panday sa konstraksyon. Hibawo ka, Nang, gahapon kausa ra mi nakakaon, sa udto ra. Wa mi panihapon. Luoy kaayo ang mga bata!” Kahilakon si Norma nga namulong. Gibati kog kaluoy.
Ang akong gikalingawan isip pag-abag kang Apolonio, akong bana nga superbisor sa usa ka hardware storesa siyudad sa Sugbo, mao ang buy and sell sa gagmayng mga butang sama sa panapton, rice cooker, gas range, electric fan, transistor radio, ubp. Modawat sab kog prenda sa mga butang sama sa sapatos, relo, plansa ug mga alahas sama sa singsing, kuwentas ug pulseras. May tulo kami ka anak nga anaa na sa kolehiyo ug ang akong kitaon nga ganansya ikabangkilya kaayo sa suweldo sa akong bana alang sa among inadlawng galastuhan.
“Bi, unsa may imong iprenda, Nor?” matod ko.
May gikuot siya sa iyang daster. Usa ka relo nga Seiko nga gitunol niya nako. Gisuling-suling ko ang relo ug nabatyagan dayon nako nga ‘fake’ kun mini kini. Suheto na ko sa pagtuki kon berdadero ba ang alahas o dili.
“Pilay prenda mo ini?” sukot nako.
“Kinintos, Nang,” ni Norma.
“Ay, di ko modawat inig kinintos, uy! Dosintos lang.”
Mitan-aw si Norma nako. “Sige na lang, Nang. Mahal baya ang pagpalit ni Masyong ana adtong didto siya nakatrabaho sa Mindanao. Usa ka libo pagpalit niya ana sa usa ka Muslim.”
Gikuha ko ang akong bag nga nahimutang sa kilid sa TV. Gipagawas ko ang pitaka nga itom ug giablihan. Mipili kog duha ka tag manggatos nga kuwartang papel.
“O, Nor, dosintos na,” matod ko nga mitunol sa kuwarta kang Norma. “Nus-a nimo lukata kini, lakip na ang interes?”
“Sunod buwan, Nang. Nag-ingon man to si Masyong nga gikontak na siya sa porman sa konstraksyon nga dunay tukuron nilang bilding sa Minglanilla,” “Sige, magpaabot lang ko,” matod ko.
Paglabay sa usa ka buwan wa lukata ni Norma ang relo. Kon magkasugat mi sa dalan igo lang siyang moingon nga wa pa siyay kuwarta kay wa na sab ing trabaho si Masyong. Laing mga buwan ang milabay. Wa gyud malukat ni Norma ang relo. Pero wa man sab ko maningil. Niadtong adlaw nga giprenda niya kini kanako, nagpailad ra man ko aron makapalit siyag bugas alang sa iyang mga anak. (KATAPUSAN)