APRONIANITO FERRATER MIRAMON
Talisay, Santander, Cebu
GIBATI ko og kabalisa karong gabhiona. Luag na ang pagtuktugaok sa akong hiniktan, apan wa pa gyud ako mahikatulog.Tingali mo-dyuti ko karong adlawa nga magduka. Apan nagbitay ang akong sitwasyon karon kon mopadayon ba ako ning trabahoa o mo-resayin na lang ug mangitag lain. Gikalipay ko unta nga nadawat ako nga usa sa mga drayber sa usa ka ‘transport company’ nga ang mga sakyanan shuttle sa Cebu Light Industrial Park nga naa mahimutang sa Basak, Lapu-Lapu City.
Gawas nga arang-arang ang suweldo, dili sab risgo ang akong drayeban kay anha man lang magbIyahean sa sulod sa maong industrial zone. Ug ang mga pasahero mao man lang ang mga trabahante sa mga kompaniya nga naa mahimutang sa sulod.
Hapit na unta ko makadawat sa una kong suweldo sanglit kapin na sa semana ako nga nagdrayb. Nakaangay ra ba unta ko sa akong trabaho bisan tuod sayo ang among time in kay alas kuwatro man sa kaadlawon ang pagsugod sa among biyahe ug sa alas nuybe sa gabii ang garahe .Apan ang nakahasol kanako mao ang estorya niadtong guwardiya sa geyt nga, matod pa niya, taudtaod na siyang guwardiya dinha ug sa tiguwang babaye nga manindahay og mga esnak.
“Nganong kanunay ka mang mohunong diha sa likuong bahin sa karsada nga mingaw man diha, kay wa may mga establisemento?” pangutana niadto ni SG. Jonathan, ang roving guard.
“Daghan man god mosakay diha!”.tubag ko.
“Sakay ba , uy!”sa guwardiya nga morag nangasabag gamayng bata.”Kinsa may pasahero nga wa may kompaniya diha?!’
“Ay, di ra ba ka motuo!” Wa ko paalkanse sa katarungan.”Kalagmitan alas nuybe man gani sa gabii sila mosakay.”
“Di kaha kalag kadto sa mga Hapon?” sagbat ni Nang Agida, ang namaligya og esnak, kinsa tal nga taga dinhi sa Basak. ”Dinha bayang dapita ang labayanan sa mga sundalong Hapones nga namatay sa gubat dihang mibalik sa Pilipinas si Gen. Douglas MacArthur.”
Nanglimbawot ang balahibo sa akong tangkugo sa pagkadungog ko niini.Nahinumdom ko sa hitsura sa maong mga pasahero. Hapon tinuod ang hitsura niadtong mga tawhana.Kaamgid kadto sila nilang General Suzuki ug General Yamashita. Sa laktod, karaan kinig mga hitsura.Unya nadugangan ang gibati kong kahadlok dihang, matod pa sa iyang gisugilon, adunay tilimad-on ang pagpakita sa maong mga kalag diri kanako.
“Basig ikaw maoy hatagan sa mapa sa gipangtaguan nga Yamashita treasure dnhi , Bay!”sakgaw ni Boy Gutang, ang sikyu sa gate nga kaganiha rang nagpaminaw namo.
“Kon mahitabo na hayahay na unya ka, Boss!”ingon sa gibatig kasina nga pamahayag ni Rolando.”Morag unfair nako kay ako bayay labing karaan nga drayber diri apan wa gyud ko sakyi.”
“Maayo unta kon mao na,”.nahatutok ako kang Nang Agida. “Apan unsaon na lang kon panimalos ang ilang tuyo. Hinumdomi nga mga Pilipino ang nipatay nila.”
Nahimut-okan kaming tanan. Ug mao kini karon nga bisan kaganiha ra akong naglingkod sa kilid sa katre namong magtiayon, wa pa gyud ako mokihol aron mo-dyuti. Gibati kog kahadlok nga basin mosakay na pod sila sa shuttle nga gidrayban ko unyang alas nuybe sa gabii. (KATAPUSAN)