NAKABANTAY na si Annie nga naay galingkod sa iyang ulohan bisan wala pa niya gibuka iyang mga mata. Pagkasimhot niya’g vanilla ug lemon, nakahibaw na siya nga naa ang iyang pinakasuod nga higala sulod sa iyang lawak.
Pirmi manimaho’g vanilla ug lemon ang iyang higala nga si Panyang kay uban kini sa mga sahog nga gamiton sa iyang lola sa paghimo og espesyal nga torta. Kanunay’ng patabangon ang 16-anyos nga dalaga sa apohan niini.
“Panyang, kasayo nimo. Di kaha ka makasab-an sa imong nanay ron?,” sulti ni Annie samtang nanghuy-ab ug wala gihapon mobuka sa iyang mga mata.
Pila na ka adlaw nga gihilantan ug galuya ang 15-anyos nga dalaga ug lapoy pa ang iyang lawas. Di pa siya ganahan mo mata para makig-estorya sa iyang higala. Apan ganahan pud siya makahibaw kon unsay tuyo niini.
Gibuka niya ang iyang usa ka mata ug nakit-an niya si Panyang nga ga-ngisi.
“Bangon na diha, Ann, oy,” matud pa ni Panyang nga gikuptan ang iyang abaga. “Mamu-po na ta’g mangga sa ilang Nang Taling. Naghinamhinam nako’ng makakaon og mangga’ng hilaw.”
“Ha? Sayoha gud. Unsa naman diay rong orasa?” pangutana ni Annie nga nanghuyatid. Nakabatyag pa siya og kaluya sa iyang kalawasan apan na-engganyo siya sa gisulti ni Panyang. Taudtaud na tuod nga wala sila makapanguha og mangga sa mga kahoy nga naa sa likod sa balay ni Nang Taling.
Tungod sa iyang gipamati nakalimot siya nga dugay nang gipangputol ang mga kahoy sa mangga nga gihisgotan ni Panyang ug taudtaud napud nga namatay ang tiguwang.
“Alas syete na, Ann. Nindot ron nga sayo pa kay di pa kaayo init. Sige na, mata na ug bangon,” ni Panyang nga giyugyog na ang abaga sa iyang higala.
“Ganahan pa man ko matulog, Panyang. Lain pa kaayo akong lawas,” tubag ni Annie nga naningkamot og buka sa iyang mga mata.
Gihagkan ni Panyang ang agtang sa iyang higala ug gitabangan niya kini sa pagbangon bisan pa man nga gapiyong pa kini.
Wala’y laing nahimo ang dalaga kun dili ang pagbuka og inanay sa iyang mga mata. Minghangop siya kang Panyang ayha pa siya mibarog og hinay.
“Sige gud. Ka apurado baya nimo oy,” ang iyang luya’ng tubag kang Panyang ug nanghawid siya sa kamot niini para makabarug.
“Kana ba, barug gyud. Abi pa lang huyang ka. Tana na,” ni Panyang nga gikuptan og hugot si Annie, nga mikuyog lang pud bisan wala pa kini maka-ilis sa iyang sapot pangkatulog.
Nanglakaw sila si Annie ug Panyang padung sa dako ug hayag kaayo nga wanang nga naa’y mga kakahoyan sa mangga sa unahan. Lipay kaayo ang duha ka managhigala nga midagan padung sa kakahoyan ug makita nga nawala na ang gipamati ni Annie sa iyang lawas.
Mga kinse ka minutos ang milabay, misulod ang inahan ni Annie sa lawak sa iyang anak. Iya na unta kining pukawon aron pakan-on sa lugaw nga iyang linuto. Nalup-og na lang siya sa may katre niini kay nakita na lang niya nga wala na’y kinabuhi ang dalaga.
Tungod sa kaluya ni Annie, nalimot pud siya nga si Panyang patay na mga duha ka tuig na ang milabay. Ang iya diay’ng pinakasuod nga higala ang mingkuha niya padung sa lugar kon asa moadto ang mga tawo nga mipanaw na sa laing kalibutan. (Katapusan)