UNTA kadto, giingnan mo ako
nga wa ka layhing mamati
sa mga huni ug saloma
nga gitugtog ko alang kanimo,
sa wa mo pa bugawa ang mga
alibangbang nga namatog
sa imong tanaman.
Unta kadto, kaniadto pa giputol
mo na ang akong mga damgo --
ang way-kapuslanang paghanduraw
sa katahom sa mga baybayon
didto sa di-hikaplagang panahon,
kanus-a kitang duha ang mokatawa,
motalidhay inigpangluod sa mga
balod nga mamiya sa nahiubsang
mga lapyahan.
Ug unta kadto, wa ka na lang
molingi dihang imo nang giuli
kining akong kasingkasing.
Ug wa mo ako ingna:
“Buak na kanang kasingkasinga!”