WALA koy kadasig niini karong adlawa sa managhigugmaay. Naa tuod koy ka-deyt apan ngitngit pa sa alkitran ang akong paglaom. Naglagot kos akong kaugalingon kon nganong wala ko manguyab og lain. Bisag kapin na sa duha ka tuig kong nangulitawo kang Marelyn, wa ko moangka.
“Naunsa man tawon ka. Bay Frowny, nga mora man kag kabayos Duljo?” komento ni Jimmy kabahin sa pagpanguyab ko kang Marelyn. “Ayaw pag–antos anang magpalugit. Kadaghang chicks diha!”
“Husto ang akong amigo, apan unsaong di man katudloan kining kasingkasing ko. Maong bisag way kaseguroan ania ako karon nagdalag mga bulak nga pinalit ko sa Pardo Flower Shop ug heart shape nga cake. Unya giatngan ko ang iyang paggawas sa employees exit sa Ayala Mall. Daghan nang nanggula nga mga empleyado apan wala pa ang akong gipaabot. Naanad na ko nga sagad ulahi siya nga makagawas sanglit dugay man nga makagawas ang sama kaniyang cashier. Samtang nagpaabot. nalingaw kog tan-aw sa pungpong sa rosas nga akong dala. Daw nagsalamin sa akong gibati ang dagway sa mga rosas. Ingon og nagmasulub-on kini.
Gianinaw ko ang palibot sa Mall. Daghan usab nga mga lalake nga sama kanako. Nagdalag sab silag mga bulak.Ang malipayong mga managhigugmaay nga nasaksihan ko maoy hubit sa tinuod nga diwa ning maong adlaw. Mikusog ang butok-butok sa akong dughan. Tilimad-on nga hapit na mogawas si Marelyn. Ambot nganong daw gihigot man ngadto kaniya kining akong kasingkasing? Milingi-lingi ko sa palibot.Wala ko na makita kadtong mga lalake nga naglumbay duol kanako nga pulos nanagdalag mga pungpong sa bulak..Taudtaod dihay Honda Civic nga kolor silver ang miparking sa parking area duol sa akong nahimutangan. Migawas gikan sa awto ang usa ka tawo nga sa akong banabana ka-edad nako. Elegante ang barog niini. Milingkod siya sa bakanteng lingkuranan nga duol sa akong nahimutangan.
Daw milukso sa kalipay ang akong kasingkasing dihang nakita kong migawas na si Marelyn. Apan ang iyang reaksyon nakapalibog kanako..Ingon ug sa nakuyawan siya sa mga butang nga wa ko hisayri o iyang nakita. Morag nakuratan o adunay gustong likayan. Taliwala sa akong kahingangha, nakita kong nagpahiyom nga mitagbo kaniya ang maong lalake dayong tunol sa mga bulak ug chocolate niining dala. Ang maong talan-awon daw punyal nga miwataswatas sa akong kasingkasing. Milingiw ko. Bisag wa ko masayod sa real score nila ug bisag di ko usab si Marelyn uyab, wa ko kapugngi nga mobatig kasakit ug pangabubho Dinhi nabati ko ang tino nga kapakyasan. Kay kinsa ba ako ikumparar sa maong lalake? Anaa na kaniya ang tanang gipangita sa usa ka babaye. Unya wa ko na gyud kapugngi ang akong kaguol. Nag-iyahay sa pagpanailos ang akong mga luha sa akong mga aping. Ug daw inanay nga nangalarag ang mga gihay sa mga rosas nga natugdonan sa akong mga luha. Wa ko masayod kon unsay buhaton ko. Mongaab?.Modagan?. Isalibay ang cake ug ang mga bulak? Unya nakahukom ko nga mobiya sa maong dapit. Apan may nabati kong tingog nga sinati ko kaayo nga maoy mipugong kanako.
“Ila-ila usa mo niya, Rein,” matod ni Marelyn.
“Kinsa diay ni siya?” sa lalake nga kuyog ni Marelyn.
“Si Frowny, akong uyab.” ni Marelyn.
“Congrats, Bay!” ni Rein dungan ang paglamano niya kanako.”Hinaot nga di mo pasakitan ang babaye nga akong gimahal apan anaa kanimo mahigugma!” Unya nanamilit kini kanamo ni Marelyn.
“Happy Valentines, Sweetheart!” puno sa kinabuhi ang akong mga pulong dayong tunol ko sa mga rosas ug cake kang Marelyn kinsa nagpahiyom nga mitutok kanako. Unya nabatyagan kong daw mibalik paglab-as ang mga rosas dihang gisapnay kini sa mga bukton ni Marelyn. (Katapusan)