MAGSULAT unta kog gumalaysay (essay) mahitungod kang Kobe Bryant. Ning sayong hapon pagka human nakog basa og usa ka pahina sa Bibliya misulat ko sa gamay nga papel sa mga punto nga akong hisgutan.
Mao ni akong nasulat: Kobe Bryant had a mission aborted. Maayong tawo. Hero sa daghang ‘fan.’ Daghang naguol sa hitabo. Mao nay akong gikagul-an. Misteryuso ang kinabuhi. Daghan nang mga kabos nga iyang natabangan. Naputol. Mas daghan pa unta kon wa pa maputol iyang kinabuhi. Forty-one years old. Life begins at forty, but for Kobe, it ended at forty-one. A good man met a tragedy.
Unya gibati kog tumang kaluoy sa pamilya ni Kobe, sa iyang mga ‘fan’ ug sa tanang tinabangan niya ug mga suod niya. Gituhop ko sa tumang kasubo alang kanila ug mitulo gyud ang akong mga luha. Natud-an ug nabasa ang gamayng papel nga akong nasulatan. Nalubog ang akong panan-aw ug namahid ko sa akong nawong. Mora kog gisip-on nga naghingos-hingos.
Wa ko makamatngon nga namatikdan diay ko ni Alcea, akong kapikas, nga sayong nagkuri-kuri sa kusina. Hilom ug hinay diay siyang miduol sa akong luyo.
“Uy, aykog ingna nga ‘fan’ ka na karon ni Kobe Bryant! Di man gani ka moduwag basketbol. Di man gani ka motan-aw og may mag-basketbol. Mas ako pay hilig og basketbol kay kanimo. Mas ako pa man gani ang nakaila sa mga sikat nga mga basketbolista, local ug foreign!” ni Alcea nga nagbarog sa akong luyo. Milili siya lagpas sa akong wala nga abaga ngadto sa gamayng papel nga nabasa sa akong luha. Nakugang ko nga naulaw. Mingisi ko og hilaw. Makantalitahon ang iyang tunada.
“Wala ko maghunahuna nga si Kobe Bryant usa ka sikat nga basketbolista, kundili usa siya ka maayong tawo. Mao nay akong gikaanugnan niya. Bata pa siyang namatay. Dili pa gyud unta angay nga mamatay. Daghan pa unta siyang matabangan. Apan sa laing bahin, nalipay sab ko nga si Lebron James ang mopadayon sa nasugdan ni Kobe,” matod ko sa laghaw nga tingog. Namahid kog usab sa akong sip-on ug luha ginamit ang akong T-shirt. Sip-unon man god ko kon maghilak. Nahinumdom ko nga sukad pa sa akong pagka bata wa ko kawad-ig sip-on.
“Siya untay angay paabton og usa ka gatos ang edad o subra pa. Daghan untang tawo ang mapiksan sa iyang kaayo. Misteryuso gyud tuod ang kinabuhi. Si Eric, imong ig-agaw, sa edad nga 41 namatay sa disgrasya sa motorsiklo. Si Engr. Tapilon, kaubang magtutudlo ni Jezreel nga atong umagad, namatay sa atake sa kasingkasing, 41 sab edad,” ni Alcea.
“Lahi si Kobe. Sila si Eric ug Engr. Tapilon wa man to sila maghunahuna sa ilang isigka tawo,” giingnan ko si Alcea.
“Hinuon, si Kobe na-adunahan tungod sa iyang talento. Wala niya ihikaw sa nagkinahanglan ang iyang panabang. Angay siyang panaminan sa tanang binuhat sa Diyos,” ni Alcea.
“Korek ka diyan!” matod ko.
Unya natimahoan namo nga may nangantuhoy. Ang iyang linung-ag. Misirit siyag balik sa kusina.
Nahabilin ko nga nagpanglingo. Wa hinuon nako masulat ang gumalaysay mahitungod kang Kobe Bryant, kay nadisturbo man ko sa akong pinalanggang asawa nga usa sab ka magsusulat. (Katapusan)