NAKURAT si Sofy sa gibalita sa iyang kumare. Si Willy kuno naay gikabuangan nga babaye sa lungsod. Kauban niini sa gitrabahoan nga bekeri. Panadero si Willy ug tindera ang ginganlan og Susan nga, matod pa, uyab sa iyang bana.
“Batan-on pa, Mare, ug hitsuraan ra ba!” matod ni Serya nga naghago gayud paghatod sa makalagot nga plas-report. Taga Poblasyon kini si Serya. Kapin sa tulo ka kilometro ang gilay-on gikan didto paingon nganhi sa hilit nga barangay nilang Sofy.
Pero daw di katuo si Sofy sa maong taho, kay gawas nga tsismosa ug intrigera kining iyang kumare, unsa bang dagwaya ni Willy nga makadani pa og batan-ong babaye? Daan nang upaw-upaw ang iyang bana kaniadto pa sa nangulitawo pa kaniya. Unya karon nga upat na ilang anak misamot kadangas ang agtang ni Willy kay pipila na lang ka lugas nga buhok ang nagtikaw-tikaw sa ulo niini. Unya maka-uyab pag batan-on, unya guwapa pa jud? Apan bisan pa niini, nakahukom si Sofy nga panid-an niya ang iyang bana. Anha sa plasa mag-deyt-deyt ang duruha, sumala pa ni kumare niya Serya, inig panira sa tindahan nga gibantayan ni Susan.
Pagka gabii misakay si Sofy og traysikol paingon sa poblasyon. Gihapit niya ang iyang kumare. Gabii ang dyuti ni Willy sa bekeri nga anaa mahimutang sa kilid sa plasa sa ilang lungsod. Untop nga alas nuybe nga nanulod sila sa plasa. Nanglingkod sila sa lingkuranan nga nahimutang sa medyo may pagka ngitngit nga dapit.
Wa madugay may misulod nga babaye. Milahos kini paglingkod sa lingkuranan nga dili kaayo halayo sa gilingkuran nilang Sofy ug Serya.
“Mare, mao na si Susan,” halos hagawhaw ni Serya nga mikablit kang Sofy.
Bisan og hanap-hanap ang kahayag sa de-kolor nga bombilya sa plasa, natataw ni Sofy nga maanyag tinuod ang dalaga. Kalit misurok ang iyang dugo ug kalit siyang nahaigpot kay nahiabot si Willy ug milingkod gilayon tupad kang Susan. Hasmagan na unta ni Sofy ang iyang bana, apan kalit nga mitindog si Susan nga masuk-anon.
“Wa kay uwaw, Willy! Mangingilad ka! Gipatuo mo akong ulitawo ka, apan minyo diayng dako!”
“Ha? Kinsay nag-ingon nimo ana, Day Susan, kay akong tibtiban ang simod sa kanahan? Ulitawo ko, Day, uy!”
“Ulitawo sa imong kagaral! Sofy kuno ang ngan sa imong asawa, Do!”
Nakita ni Sofy nga mitindog si Willy ug giagbayan si Susan.
“He-he-he! Ka-kataw-anan diay nimo, Day Susan,” ni Willy. “Nia, paminaw ha? Kana si Sofy, ang amo nang iring. Akong ginganlan og Sofy kay kon mamugaw si Nanay moingon man: Tsupi, pahawa diha! Gabaho-baho lang nang ikog nimo, da!”
Miulbo na gayud ang kaspa ni Sofy sa iyang nadungog. Gihimo siyang iring ni Willy! Unya baho pa gyug ikog! Kalit niya gilanit ang nagsinaw nga lagaraw nga sekreto niyang giluklok kaganina sa iyang likod. Ug way kalainan sa usa ka Moros nga naghuramentado, naghaguros siyang mihasmag paingon sa nahimutangan nilang Willy ug Susan.
“Dagan, Preeeeee! Kay patyon ka ni Kumareee...!” nakasinggit si Serya nga nagsiga ang mga mata.
Mikaratil pagdagan si Willy nga gigukod ni Sofy. (Katapusan)