CARMELO D. LARIOSA
Panadtaran, San Fernando, Cebu
Gisulat ko sa kahilom ang imong pagpahilayo
Kay maoy akong gusto nga sa matag tikyop
Sa kangitngit suginlan ko ang kilumkilom
Nga ang mga kasakit nga imong gihatag
Ning dughan dili maoy katapusang lakang
Nahabilin. Sila maoy mga dahong lunhaw
Nga buot manghawid sa mga adlaw
Nga imong gipaligid.
Gisulat ko ang damgo nga dili na sab gustong
Mopasunding ning handurawan kay ang tanan
Mong halok nagkaanam na man og kapapas
Ning handurawan kong naglantaw sa unahan
Nagpaabot sa laing pag-abot sa usa ka katahom
Nga wala nimo ikahatag.
Gisulat ko ang panganod nga kaniadto
Kanunayng nagkugos sa kaitom sa dag-om,
Ang mga dahong laya nga buot mamalik
Sa sangang ilang gikapyutan aron pangitaon
Ang putling basahon diin dunay mga pulong
Nga natingob paglitok sa dila human modilaab
Ang buhing pagtuo nga ikaw maoy hinagtok
Sa taknaan nga dili na mobalik.
Gisulat ko ang imong pagpahilayo
Tungod kay ako nasayod nga dili na ikaw
Mobalik. Angkunon ko na lang ang basahon
Nga nagsapupo sa mga dahong nahinugon
Sa tanan mong tunob nga way hulma,
Way matahom nga talan-awon kay ang pagsulat
Ug pagtali ko matag gabii sa imong mga lakang
Nga wala na manumbaling sa akong kalibutan
Nahimong halandumong talaadlawan
Sa mga dahong laya nga akong gipanghapnig
Sulod sa lawak sa akong handumanan.