(Katapusan sa pito ka mga gula)
Unya mitawag pag-usab si Remuel nako. Importante pa gyud diay siya sa akong kinabu kay nagdali kong mitubag kaniya.
“Nitawag ka mag usab, Remuel?” Hapit di makagawas ang akong tingog kay kusog kaayo ang pagbutuk-butok sa akong dughan.
“Gusto kong makahibawo gikan gyud nimo, Amel, kon unsay real score ninyo ni Andro? Kamo na ba?” Naglisod kog tubag. Gitimbang-timbang ko ang akong pagbati ngadto ni Remuel ug ni Andro.
“Please tug-ani ko sa tinuod, Amel. Kon kamo na, isaad nako nga di na ko magsamok nimo.”
Miginhawa kog sagunson. Unya nakadesisyon ko nga tug-anan si Remuel sa tinuod.
“I love him, Remuel, as a friend. Aside from that wa na.”
“Kon mao, Amel, may chance pa diay ko nga matagaan ko nimog ikaduhang higayon? Kon mahitabo kini, promise di na tika pasakitan.”
Wa ko motubag. Gi-off ko ang akong selpon. Nahadlok ko nga pasakitan pag-usab ni Remuel.
Milabay ang usa ka semana, namatay gyud si Nang Mina. Miduaw dayon ko sa iyang haya nga diha ra sab sa ilang balay. Namatikdan nako nga nagsul-ob og sunglasses si Remuel. Nakasabot ko. Gitago lang tingali niya ang nanghubag niyang mga mata. Mihilak gyud tingali siya pag-ayo sa pagkamatay sa iyang mother.
Human ikalubong si Nang Mina pagkasunod semana, wa nay laing nasulod sa akong hunahuna kondi ang iyang gipanugon nako.
“Please, Amel, tagaig ikaduhang higayon si Remuel. Ikaw gyud ang gusto kong mahimo niyang partner forever. Bahin ni Remuel nagkasulti na sab mi. Misaad ug nanumpa siya nako nga kon mahalon mo siyag usab, ikaw na lang ang babaye nga iyang higugmaon sa tibuok niyang kinabuhi.”
Morag diha pa gihapon sa akong pandungog ang maong mga pulong ni Nang Mina.
Usa ka buntag, malipayon kong misuroy sa among plasa. Ug diha na si Remuel sa akong pag-abot. Nindot kaayo mig smile sa usag.
Nagginaksanay mi.
“Promise, ha, Rem?”
“Isaad nako, Amel, nga ikaw ra ang girl nga akong mahalon sa tibuok kong kinabuhi.”
Wa ko na batia ang mga kabalaka. Nahibalik na ang dako kong pagsalig ngadto kang Remuel. (KATAPUSAN)