Binasi sa Sirac 27:30-28:7; Salmo 103; Taga-Roma 14:7-9; Mateo 18:21-35
KAPIN sa 700 ka mga higayon gamita ang numero siete diha sa Biblia. Mipahulay ang Dios sa ikapitong adlaw human ang iyang buhat sa pagpangmugna. Pito ka paris sa mga hinlo nga mananap ang gipadala sa Ginoo kang Noe ngadto sa arka. Makapito patuyoka sa Ginoo si Josue sa siyudad sa Jerico usa kini gun-oba sa Dios. Makapito pod patunloba si Naaman sa suba sa Jordan usa siya naayo. Ang pagkabihag sa Babilonia miabot og 70 ka tuig. Diosnong katumanan ug kahingpitan ang gilarawan niining mga higayon.
Makita usab diha sa Bag-ong Kasabotan nga ang maong numero milarawan sa pagkatibuok sa Dios, sama, pananglit, sa makapito nga paghisgot ni Jesus nga siya “Ako mao” diha sa ebanghelyo ni Juan. Sa libro sa Gipadayag kapin sa 50 ka higayon migawas ang pulong “pito” sugod sa pito ka mga sulat alang sa pito ka mga simbahan sa Asia. Misimbolo kini sa hingpit nga katumanan sa plano sa Dios alang sa tawo ug sa kalibotan. Sa laing bahin, ang pito ka mga selyo nga pagabuk-on sa Karnero nga mao si Jesus simbolo sa hustisya sa Dios nga dili na mapugngan.
“Ginoo, makapila ba makasala batok kanako ang akong igsoon ug pasayloon nako siya, hangtod makapito?” nangutana si Pedro kang Jesus. Ang tubag mao niya: “Wala ako magaingon kanimo hangtod makapito apan hangtod sa kapitoan ka pito”. Ang nagpaluyo sa maong kulokabildo mao ang kahulogan sa numero siete. Wala kakuha si Pedro kay ang iyang pagsabot “quantity” kun gidaghanon. Dili man diay kini kondili ang kalidad sa pagpasaylo. Kinahanglan hingpit ang pagpasaylo.
Magasugod ang kahingpitan sa pagpasaylo diha sa atong pag-ila nga kita una nang gipasaylo sa Ginoo sa atong mga sala nga dili angay pasayloon. Sa ebanghelyo, gisundan ang tubag ni Jesus og usa ka sambingay diin ang usa ka tawo nga dako kaayog utang sa iyang agalon nagpakiluoy nga dili lang unta siya ug ang iyang pamilya himuong ulipon hangtod mabayran ang utang. Sanglit wala man siyay ikabayad, nagpakiluoy siya ug siya gipasaylo. Apan sa dihang natagboan niya ang iyang kaubang suloguon nga nakautang kaniya og gamay kaayong kantidad, wala niya kini pasaylo.
Nindot kaayo ang gisulat sa libro sa Sirac mahitungod sa pagpasaylo: “Ikaw mismo usa ka makasasala, ug kon dili ikaw mopasaylo sa laing tawo, wala ikay katungod sa pag-ampo nga ang Ginoo mopasaylo kanimo...” Unsa may tambal sa maong hiwi nga kinaiya? – “Hunahunaa kini! Moabot ang adlaw nga mamatay ikaw ug ang imong lawas madunot. Busa hunong na sa pagdumot...” Sa ato pa, diha sa mamatay na kita, pagahukman na kita sa Dios binasi sa atong pagtratar sa uban.
Gitino sa sulat ngadto sa mga taga-Roma nga “walay usa kanato nga magkinabuhi ug mamatay alang lamang sa kaugalingon; kon buhi kita, ang atong pagkabuhi alang sa Ginoo; ug kon mamatay, alang usab kita sa Ginoo...” Sa ato pa, kinahanglan diay magdumala ang Ginoo sa atong mga binuhatan sa buhi pa kita kay siya pod ang magdumala kanato sa dihang patay na kita.