GIKUHIT ko ang bukton ni Teresa.
“Kay unsa man diay ang nahitabo ni Garry, Ter?”
“Na, tungod sa pagka playboy niya nagkasakit siya sa babaye. Nagtuo gani ang uban nga AIDS na ang iyang sakit kay midaot man siya? Pero di man diay. Naayo na siya pero wa pa maulii ang naandan niyang panglawas.”
Nahilom ko. Morag mihuot ang akong tutunlan ug wa ko makatingog dayon.
“Makagaba gyud diay ning magduwa-duwa lang sa gugma, Bel.”
Nakatan-aw kog dugay sa akong amiga. Seryuso siya. Morag naigo ko sa iyang gisulti. Nahadlok na nuon kong gabaan.
“Nakasaad na ko, Ter, nga di na gyud magduwa-duwa sa gugma, kana maoy akong New Year’s Resolution. Promise buhaton gyud ni nako. Nahadlok ko sa imong giingon, nga basig gabaan ko.”
Mitukikig katawa ang pilya kong amiga.
“Hadlok ka man lagi?”
Nakapanglingo na lang ko. Unya nanulod na mi si Teresa sa simbahan kay hapit na magsugod ang Santos nga Misa. Nagtindog na lang mi kay wa nay kalingkoarn apan duna mi social distancing. Nagsunod gyud mi sa health protocol tungod sa Covid-19.
Pagkahuman sa Misa wa dayon mi mamauli si Teresa. Nakita gihapon namo ni Teresa si Garry sa iyang gilingkoran ganina. Naghinuktok siya. Klaro nga nagmagul-anon. Mipakibo na lang ko sa akong mga abaga. Friend ko sab si Garry, nagkaklasmet mi sa among pag-eskuwela sa hayiskol sa among lungsod. Wa mi magkaklasmet si Teresa kay sa laing section man siya.
Buotan ug maayo sdi Garry nako. Kadaghan man ganing mga higayon nga magkakuyog mi sa pagpauli. Wa na mi magkita dihang nagtungha na mi sa college kay lain man ang university nga iyang gi-eskuwelahan.
Nakakita si Gary nako. Mi-smile siya ug miwara-wara sa iyang kamot nako. Gibaslan ko sab siyag wara-wara.
Mitindog si Garry ug miduol kanamo ni Teresa.
“Happy New Year ninyong duha, Bel, Ter.”
“Happy New Year sab, Gar.”
Hapit mi magkadungan si Teresa sa pag-greet kang Garry. Unya gikuhit ko ni Teresa. Misenyas siya nako nga mopalayo siya. (Sumpayan)