Anaa kitay panumdoman. Anaa kita sa atong panumdoman. Kuhaa ang panumdoman sa tawo ug morag mawagtang ang iyang pagkasiya. Kon walay panumdoman, walay kagahapon. Ug wala poy kaugmaon nga nagagad sa kagahapon. Ang kasamtangan mahimong puro lang kisaw ug walay padulngan. Makaluluoy intawon ang mga apektado ang panumdoman.
Kon ang tawo adunay panumdoman, ang katilingban sa tawo may kolektibong panumdoman usab. Mao nga makahuloganon kaayo kining ika500 ka tuig nga kasumaran sukad miabot ang pagtuong Kristohanon sa atong mga baybayon. Kon kinsa kita karon isip mga Pilipino, dako kaayo ang natampo sa pagabot sa maong pagtuo.
Karong Dominggoha pagasaulogon sa tanang mga parokya sa Sugbo ang “mass baptism.” Aduna say pagabunyagang mga bata didto sa simbahan sa Guadalupe isip unang adlaw sa tulo ka adlaw kun “Triduum” nga pagpangandam sa 14 April 2021 nga mao ang kasumaran sa unang pagbunyag sa atong kapuloan.
Yano ug puno sa probidensya sa Ginuo ang “pagpangandam” sa unang bunyag. Miabot sila si Fernando Magallanes sa Sugbo sa 07 Abril 1521. Sa sunod nga mga adlaw adunay panagtagbo tali sa mga Katsila ug mga Sugbuanon. Nagpaambit ang mga langyaw sa Kristohanong pagtuo mahitungod sa Dios nga magmumugna sa tanan. Natudlo pod ang paghatag og katahoran sa mga ginikanan bisag tigulang na sila. Unya nahatagan og Kristohanong paglubong ang duha ka mga marinero. Sa 14 Abril 1521 kapin kon kulang 500 hangdto 800 ka mga lumad ang nabunyagan uban sa ilang dakodako nga si Rajah Humabon.
Nahisulat sa Ebanghelyo karong adlawa nga, “Daghan pang ubang timaan nga gibuhat ni Jesus atubangan sa mga tinunan nga wala mahisulat niining libroha. Apan kining mga butanga nahisulat aron [mopadayon kamo] sa pagtuo nga si Jesus mao ang Mesiyas, ang anak sa Dios, ug sa inyong pagtuo makabaton kamog kinabuhi sa iyang ngalan.
”Pinili diay ang mga panghitabo sa kinabuhi ug pagkabanhaw ni Jesus nga nahisulat sa Ebanghelyo. Binasi ang pagpili sa balor niini sa pagsugod ug pagpalalom sa pagtuo nga si Jesus ang Mesiyas, anak sa Dios. Pagtuo diay ang tumong sa nahisulat, pagtuo nga makabaton og kinabuhing dayon.
Makita sa mga Buhat ang hagit nga padayon natong giatubang isip mga Kristohanon. Sumala sa mga Buhat: “Ang pundok sa mga magtutuo usa ra sa hunahuna ug kasingkasing. Ug wala kanilay miingon nga siya ray tagiya sa iyang kabtangan, kondili nagambitay silang tanan sa tanang mga butang nga ilang gihuptan.” Adunay paginambitay sa Kristohanong katilingban nga mihatag og pagtagad sa tanan, ilabina ang mga labing alaot.
Latas sa atong kasaysayan, daghan na kitang giagian isip mga Kristohanon. Kon giisip gayod nato nga ang Dios atong Amahan, tumanon nato ang iyang mga sugo. Dili lisod ang pagtuman sa sugo sa Dios, sumala sa unang sulat kang Juan. Ang pagbinuotan ug pagkadiosnon mahimong sayon kon gidawat nato ang atong pagkaanak sa Dios.
Buhi ba ang imong panumdoman mahitungod sa mga katingalahang buhat sa Dios sa atong kasaysayan isip mga Kristohanon nga usab mga Pilipino?