Binasi sa Job 38:1, 8-11; Salmo 107; 2 Taga-Corinto 5:14-17; Marcos 4:35-41
Sa mga nagdako nga adunay gamit nga unlan, tuboran kini sa pahulay ug bisan og kahupayan. Nindot ning adunay mabutangan sa ulo ug matandayan. Usahay mahimo sad ni siyang gamiton sa duwa. Daw ang duldol tinai nga migawas. Daghang damgo ang gipahigayon sa unlan.
“Ug mihuros ang usa ka kusog nga hangin, ug ang mga balod mihapak sa sakayan, mao nga ang sakayan hapit mapuno sa tubig,” sumala sa makalilisang nga taho ni San Marcos. Mao kini ang gidangatan sa mga disipulo ni Jesus sa dihang mitabok sila sa pikas daplin sa Lanaw sa Galilea. Taliwala sa ilang kahadlok, nakamatikod ang mga sumusunod ni Jesus nga ang ilang magtutudlo “natulog sa higdaanan”.
Mipadayon si Marcos: “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga mangalunod kita?” Natural ang ilang gibati. Ang higdaanan usa ka unlan. Malinawon ug, basin pa gani, naghagok si Jesus. Mora lang og walay giatubang nga peligro kay gikatulgan ra man niya. Niining tungora lamang gamita ang pulong “unlan” sa tibuok Bag-ong Kasabotan. Sukwahi ang kinaiya ni Jesus sa tawhanong kinaiya nga mibati og tumang kahadlok. Gibadlong ug gipahilom niya ang hangin ug “mibalos ang dakong kalinaw”.
Mao diay nga lulinghayaw kaayo si Jesus nga natulog sa unlan kay kontrolado man niya ang tanan, lakip na ang hangin ug kinaiyahan. Niining yugtoa gipadayag ni Jesus ang iyang pagka-Dios sama sa gihimo sa Ginuo sa dihang gipakalma niya ang nagkalandrakas nga tubig sa dihang gimugna niya ang kalibotan diha sa libro sa Genesis. Mabasa pod ni nato sa libro ni Job, sa dihang miingon ang Ginuo: “Dinhi ra ka gayod kutob! Anhi ra kutob ang dako mong mga balod!”
Makita pod nato nga ang pagkatulog ni Jesus daw nanukad sa pagbuhat sa Dios sa lalaki diha usab sa Genesis. Iyang kining gitayhopan ug nabuhi kini. Nakasala ang tawo nga gitayhopan og makabuhing hangin sa Ginuo. Giluwas kini sa hingpit nga paagi sa dihang namatay si Jesus sa krus. Usahay ang pagkamatay gitandi sa usa ka panghikatulog. “Natulog” pod diay si Jesus sa krus ug niining yugtoa giluwas niyang ang tibuok kalibotan.
Ang iyang paghikatulog sa kamatayon nakapadangat sa kaluwasan sumala ni San Pablo: “...nasayod kami nga may usa ka tawo nga namatay alang sa tanan...Kay bisan kinsa nga nahiusa kang Cristo, bag-o na siyang binuhat; ang daan miagi na, ug miabot na ang bag-o.”
Simbolo pod diay sa kabag-ohan ang unlan. Human kita nakapanghinanok nga tulog, nakapahulay kita ug nakadamgo na pod. Andam na pod kitang magsugod pag-usab. Hinumdoman kini nato taliwala sa atong mga kahadlok ilabina panahon sa pandemya ug sa atong mga kahuyang ug kakulangan. Motuo ug mosalig kita kang Jesucristo nga atong Manunubos ug Manluluwas.
Unsa may atong gihigdaan, kahadlok ba o unlan sa pagtuo?