Binasi sa Gipadayag 12:1-6, 10; Salmo 45; 1 Taga-Corinto 15:20-27; Lucas 1:39-58
Gisaulog nato karong adlawa ang Solemnidad sa Pagpasaka ni Maria kun “Assumption”. Usa kini ka “dogma” sa Simbahang Katoliko. Sa ato pa, kon Katoliko nga Kristiyano ka, lakip kini sa imong pagtuo. Giproklamar kini ni Papa Pio XII niadtong Nobyembre 1, 1950 diin misuwat siya nga “human matapos niya (Maria) ang dagan sa iyang kinabuhi sa kalibotan, gipasaka siya lawas ug kalag ngadto sa himaya sa langit.”
Walay linya sa Bag-ong Kasabotan nga ang gihisgotan mao ang pagpasaka kang Maria ngadto sa langit. Ang maong pagtulon-an sa Simbahan nagagikan sa gitawag nga tradisyon. Sayo pa kaayo sa kasaysayan sa Simbahan, aduna nay pagtuo diha sa mga obispo, pari, teyologo, ug layko nga si Maria gipasaka sa langit.
Ang “Assumption” konektado sa Solemnidad sa Inmaculada Concepcion, ang pagpanamkon ni Maria nga walay buling sa salang panulondon. Kining maong “dogma” giproklamar ni Papa Pio IX niadtong Disyembre 8, 1854. Nadawat ni Maria gikan sa Dios Makagagahom sa Tanan kining “talagsaong grasya ug pribilihiyo” sa pagtan-aw sa “mga merito ni Jesucristo.”
Walay laing tawo nga gihatagan niining maong grasya gawas ni Maria. Gihisgotan sa ebanghelyo ang panagtagbo ni Maria ug ni Isabel, iyang ig-agaw. Kapila mobalik ang pulong “bulahan” sa ebanghelyo. “Labing bulahan ka sa mga kababayenhan ug bulahan ang bunga sa imong sabakan...Bulahan, O ikaw nga mituo nga adunay katumanan ang mga gipamulong nganha kanimo gikan sa Ginuo...pagatawgon ako nga bulahan sa tanang kaliwatan...”
Ang pagkabulahan gasa gikan sa kabuhong sa Ginuo. Nangita lamang ang Dios og bukas nga kasingkasing aron didto Niya ibubo ang iyang grasya. Sa dihang mitando, ug sa wala pa gani, si Maria nga mahimong Inahan sa Dios, mibuhagay ang talagsaong grasya sa Dios nga dili mapugngan. Tungod kay Dios si Jesus nga anak ni Maria, gihatagan og talagsaong katungod si Maria nga sa sinugdanan pa lamang wala siyay sala nga panulondon, nalikay siya sa sala sa tibuok niyang kinabuhi sa kalibotan, ug nga gipasaka dayon siya sa langit human matapos ang iyang kinabuhi sa kalibotan.
Kining pagpasaka sa langit maoy atong gilaoman nga mahitabo kanato sa kataposan sa kasaysayan sa kalibotan. Apan kinsa may makapugong sa Ginuo sa pagpasaka sa Inahan sa iyang Anak dihadiha dayon ug bisan wala pa matapos ang kalibotan?
Mao nga bisan walay bahin sa bibliya nga naghisgot mismo sa pagpasaka kang Maria sa langit, adunay mga bahin nga mahimong basihanan sa atong pagpamalandong mahitungod sa maong pagtulon-an. Diha sa libro sa Ang Gipadayag “may usa ka dakong timaan nga nagpakita sa langit, usa ka babaye sinul-oban sa adlaw, ug ang bulan naa sa ubos sa iyang mga tiil, sa iyang ulo may korona sa napulog-duha ka bitoon.” Nakigsangka siya sa demonyo nga gisimbolo sa “dakong pulang dragon”. Nabuntog sa babaye ang dragon pinaagi sa gahom sa Dios. Gisimbolo diha sa pagpasaka kang Maria sa langit ang pagbuntog sa babaye sa dragon.
Gitandi ni Pablo diha sa 1 Taga-Corinto si Cristo ug si Adan. Kon diha kang Adan “namatay ang tanan”, diha kang Cristo “ang tanan pagahatagan og kinabuhi”. Pinaagi sa ikaduhang pag-anhi ni Jesus, buntogon niya ang kamatayon ug ihatag niya ang gingharian ngadto sa “Dios ug Amahan”. Mao kini ang pagadangatan sa katawhan – si Jesus mismo mohatag nilag kinabuhi inigsunod niyang pag-anhi. Gipalabi, gilahi, ug nag-una si Maria kay siya ang Inahan sa Dios.
Unsa man ang kahulogan sa pagpasaka ni Maria diha sa imong kinabuhi?