DUNAY Unsa man kining act of God? Ang Korte Suprema, sa kaso nga NPC v. CA, 211 SCRA 162 (1992), niingon, “Acts of God or force majeure are extraordinary events not foreseeable or avoidable, events that could not be foreseen, or which, though foreseen, are inevitable. It is one impossible to foresee or to avoid.”
Mga hitabo kini nga di mahilantawan ug di kapugngan.
Lakip sa mga ehemplo niini mao ang linog nga di matag-an bisan sa mga eksperto ug labaw na nga di kapugngan. Mahimong mabana-bana ang puntariya sa bagyo, mahimong masukod ang gikusgon sa dala nga hangin ug gidaghanon sa uwan apan di kapugngan. Mahimong matag-an ang pagbuto sa bulkan kay dunay mga timailhan nga kini talibuto apan di kapugngan. Ang baha di sab kapugngan bisan pa sa flood control projects sa gobyerno ug bisan pa sa kanta nga nag-ingon nga “kapugngan pay baha dili ang gugma.Ang general rule mao nga way tawo nga mabasol nga responsable sa kadaut kon ang usa ka hitabo matawag nga usa ka act of God.
Matod pa sa Labawng Hukmanan sa kaso nga atong gihisgotan, “As a general rule, no person shall be responsible for those events which could not be foreseen or which though foreseen were inevitable, except where the effect or damage is in part the result of the participation of man, whether due to his active intervention or neglect or failure to act, in which case he is liable therefor as the whole occurrence is then humanized and removed from the rules applicable to acts of God.”
Kon dunay tawo nga naapil, na-humanized na ang maong hitabo ug kadtong tawo nga naapil mahimong responsable sa mga danyos.
Sa unsang mga paagi nga nahilambigit ang usa ka tawo sa gitawag nga act of God? Kon duna siyay partisipasyon sa maang hitabo, sa iyang pagpabaya ug sa iyang kapakyas sa pagbuhat sa angay nga pagabuhaton.
Sa ato pa di mahimong ipasangil ang tanan sa Ginuo. Kon dunay partisipasyon ang tawo sa kadaot, ang tawo nga nahilambigit mahimong manubag.