CARMELO D. LARIOSA
Panadtaran, San Fernando, Cebu
Hapit na mag-unom ka tuig ang panagluon nilang Lito ug Ester sa salag sa kaminyuon, apan wala pa gayud sila tugahi bisag usa na lang ka buok anak. Tungod niini may gisugyot si Lito kang Ester usa ka gabii niana.
“Ter, managop na lang ta,” ni Lito.
“Managop? Ngano nawad-an ka nag paglaom nga manganak ko?” ni Ester nga subo kaayo ang nawong.
“Lapas na sa lima ka tuig, pero wa pa gyuy timailhan nga makabaton tag anak. Managop na lang god ta,” may kasubo sab ang tingog ni Lito.
“Di ko gusto anang imong sugyot, uy, Lito!” mibalibad si Ester nga hugot ang pagdumili.
Walay nahimo si Lito, miuyon na lang siya kang Ester nga dili na lang sila managop. Magpaabot na lang sila sa kabubut-on sa Diyos kon hatagan ba silag anak o dili. Sa pangagpas ni Lito, si Ester maoy dunay diperensiya, maong dili kini momabdos. Sa iyang bahin himsog siya ug sa ilang pagminahalay sa kama si Ester maoy daling maluya.
Usa ka buntag nananghid si Ester nga moduaw sa ilang dapit sa dakbayan sa Cagayan de Oro, kay gimingaw siya sa iyang Papa ug Mama ug sa iyang mga igsuon.
“Dili ko magdugay didto, Lit,” ni Ester samtang nangandam sa iyang dad-unon sa biyahe.
Sa pagbiya ni Ester si Lito na lang ang nahabilin sa ilang balay. Sayo siyang mopauli gikan sa iyang opisina sa kompaniya diin siya ang ‘personnel manager.’ Adto siya manihapon sa suki niyang restawran aron inigpauli niya matulog na lang siya.
USA ka gabii kusog nga mibunok ang ulan. Mga pasado alas diyes sa gabii may mituktok sa pulta mayor sa iyang balay. Dihang giablihan niya kini maoy misugat sa iyang panan-aw si Leslie, anak dalaga nilang Doktor Raul ug Doktora Nena. Natumog ang sinina sa dalaga ug daw piso nga naminsok.
“Padayuna ko Kuya Lito. Basa na kaayo ko. Tugnawa, uy!” ni Leslie nga nagkurog sa katugnaw. Nagpadayon ang pagbunok sa ulan sa gawas.
Tungod kay silingan gipasulod ni Lito ang dalaga. Kini si Leslie may pagka badlungon. Kanunay siyang kasab-an sa iyang ginikanan. Usahay madapatan siya ni Dr. Raul tungod sa iyang pagka barkadista nga wala na magtagad sa iyang pagtuon. Ang balay nila naa ra sa atbang sa balay nilang Lito.
“Kuya Lit, sorry kaayo nga nakasamok ko nimo. Kon molahos ko sa amo ron, naa si Papa. Ug makulatahan gyud ko niya, alas diyes na man god!” ni Leslie.
Mikuha si Lito og uga nga sinina sa aparador ni Ester ug gihatag kang Leslie. Nag-ilis si Leslie. Gihatagan siya ni Lito og pan ug kape. Gipaandar niya ang TV aron malingaw ang bisita.
“Kuya, hain man diay si Ate Ester?” ni Leslie.
“Mibakasyon sa Cagayan de Oro,” tug-an ni Lito.
Human og kaon ni Leslie gihatod siya ni Lito sa ‘guest room.’
NAHINANOK pag-ayo si Lito tungod sa kakapoy sa trabaho, apan kalit siyang nahipugwat dihang mitakilid siya ug iyang nahikapan ang dughan ni Leslie nga nihilom diay pagdulog kaniya. Mibangon siya, apan gibira siya sa dalaga.
“Kuya, diri lang ko tulog, ha, kay mahadlok ko didto sa pikas kuwarto,” ni Leslie nga migakos kang Lito. Nanginit ang lawas sa lalaki ug unya nangalimot sila sa kalibutan.
Ug kadto nasundan pag daghang mga gabii nga anha mopauli si Leslie sa balay ni Lito. Nimabdos si Leslie.
“Kuya Lit, ikaw baya ang tag-iya ning akong gimabdos. Sekreto lang ni nato, ha?” ni Leslie.
Miyango si Lito nga wa motingog, apan mipahiyom siya sa hilom kay makaanak ra gyud siya bisan diha sa laing sabakan. (KATAPUSAN)