Don K. Depariene
Cebu City
SAMTANG paspas ang akong pagpanggalab sa lapyong bungalong nga ikumpay ko sa turong kabaw ni Manoy Meloy ning hapuna, nasiklapan ko na usab sa atbang ang akong magulang nga malipayon kaayong nakigsulti kang Mam Tessie diha duol sa lapyo niyang mga utanon, diin sa daplin niini mao ang labong kasagingan nga namungingi sa binulig nga mga bunga.
Nakapahiyom ko. Nahimong suki ni Manoy Meloy ang guwapa kong maestra sa Grade Six,
section one, sa pagpalit og lab-as nga mga utanon matag Sabado sa hapon.
Tambok kaayo ang maisan, kasagingan ug mga utanon nga tanom sa akong magulang nga mag-uuma ug maoy bunga sa iyang pagkakugihan. Naghitinghiting sa katambok ang iyang mga paliya, kalbasa, talong, sikwa, batong ug agbati. Sa akong napanid-an morag nakapangulitawo na gayud si Manoy Meloy sa guwapa kong maestra. Ug mora sab og nakagusto si Mam Tessie sa akong magulang. Aw, guwapo man sab nuon si Manoy. Maalaan nga si Senador Gringo Honasan ang pamayhon ni Manoy Meloy.
Bisan kon hayiskol gradweyt lang si Manoy kay wa na ganahi mopadayon pag-eskuyla sa kolehiyo kay mipukos pagtikad sa kabiling uma sa mitaliwan na namong ginikanan, apan di sab magmahay ang babaye nga makaangkon sa iyang lab, uy. Dako-dako na ang kantidad sa iyang tinigom sa banko sa among lungsod.
Mao bitaw nga medyo haruhay ang among pagpuyo ni Manoy Meloy dinhi sa among baryo. Puyra buyag!
Miiknat ang akong kilay nga mibugkos na sa lapyo kong kumpay.
Wa na nako makita sila si Manoy Meloy ug Mam Tessie sa atbang.
Abtik ang akong mga lakang nga padayon nga naniid. Naghupo-hupo ko sa labong kasagingan ug mipasalipod sa nagsikit nga punoan.
Kalit mikanaas ang mga unas. Mitingkag ang akong mga dunggan sa nadungog kong kagiki ug katawa ni Mam Tessie.
“Basta syur ka ha, Mel. Lab gyud ko nimo!” ni Tessie.
“Labaw pas syur, Tes. Matag Sabado kitakits gyud ta dinhi!”
“Aw, ako gyud ang makahurot sa tambok mong mga utanon.”
“Sagdi lang, kay ikaw man ang gitagan-an ko ning mga utanon. Naa pay bugol nga binulig nga mga saging, aron gyud ka makundisyon, Tess!”
Nadungog ko na sab ang paraygon ug tagming nga katawa sa akong maestra.
“Ikaw gyud ha, Mel! Gipaganahan gyud ko nimo…!”
“Lab god tika, Tes. Ug wa nay laing pa!”
“Mao ba, Mel? Hmmm… naa, ay, pwerteng puoka…!”
Ngekkkkk! Samot nga mitingkag akong dunggan sa nadungog ko gikan ni Mam Tessie.
Mainampingon nga gipaguho ko ang akong ulo gikan sa nagsikit nga mga punoan sa kasagingan aron makita ko ang gibuhat nila ni Manoy Meloy ug Mam Tessie.
Maoy nasugat sa akong panan-aw nga giwahing ni Manoy Meloy ang usa ka bulig saging tundan nga hinggan na ang dawin sa bugol nga bunga niini. Gihikap-hikap ni Mam Tessie ang gitub-an nga punoan sa saging.
“Pwerteng puoka, Mel. Puok kaayo ang pagkatuba mo sa punoan sa saging.
“He-he-he! Puwerteng puoka bitaw sa pagkaputol nako, Tess…!”
Sus, abi kog unsa nang puoka…! Nagkutab-kutab ang akong baba nga mibalik sa agi ug gipas-an dayon ang gibugkos kong kumpay. (KATAPUSAN)