Binasi sa Ecc 1:2; 2:21-23; Col 3:1-5, 9-11; ug Lucas 12:13-21.
Daghan kaayong makaguol nga panghitabo nga ang tinubdan mao ang pagkahangol sa salapi. Adunay mga managsilingan nga magpinatyanay tungod lamang sa kuwarta. May mga tawo nga adunay katungdanan sa publiko nga hingkalimtan na lamang ang pagpangalagad tungod sa kahakog sa kuwarta. Kitang tanan, kon paandayonan, mahimong suyopon sa kahakog.
Sa atong ebanghelyo, gihangyo si Jesus sa usa ka tawo nga sultihan ang iyang igsoon nga bahinan siya sa kabilin. Wala kini panumbalinga ni Jesus kay sayod man siya nga ang nagpaluyo sa maong hangyo mao ang kahakog.
Mipaambit si Jesus og sambingay mahitungod sa usa ka tawo nga adunahan nga gipalaran pa gayod nga makadawat og maayong abot sa iyang umahan. Nagpunay siya og hunahuna kon unsaon kini pagtipig. Mao nga nagpatukod siya og mga dagkong kamalig. Unya mihanduraw na dayon siya sa iyang kaugalingon nga nagpahayahay, nag-inuminom, ug mikaon sa tuman.
“Buang” ang tawag sa Ginoo niining tawhana ug nianang gabhiona namatay siya.
Wala man did-i sa Dios ang pagkugi, pagpatigayon, ug pagplano. Gani ang sambingay sa mga talento miawhag sa kinaiya sa pagpatigayon aron madugangan ang talento. “Buang” ang maong tawo kay morag siya ray nag-inusara sa kalibutan. Gani nakigsulti pa siya sa iyang kaugalingon. Sa ato pa, ang iyang kaugalingon lamang ang iyang gihunahunaan. Sa iyang pagkaadunahan, ang iya rang kaugalingon ang nakabintaha. May lain pang istorya sa ebanghelyo ni Lucas nga susama niini: si Lazaro ug ang tawong adunahan.
Ang Griego sa “greed” gikan sa duha ka pulong: “labaw ang akoa.” Sa Binisaya mahimo kining ihubad sa duha ka pulong: “kalaog” ug “kahakog.” Ang laog nga tawo, dalo. Ang hakog, dalo nga walay pagpakabana sa uban; gani, mamintaha pa.
Ang tawong adunahan diha sa sambingay, hakog kay wala siya mopaambit sa iyang abot ngadto sa uban. Gani adunay gitudlo sa Simbahan nga ang kabtangan ug abot gilaraw sa Ginoo aron makapahimulos ang tanan. Mao kini ang gitawag nga “universal destination of goods.” Sa ato pa, ang nanag-iya og mga butang, piniyalan lamang sa Dios kansang laraw mao nga ang tanan makambit niini.
Naa pay laing perspektibo nga angay natong hisgotan. Diha sa ubang libro sa Bag-ong Kasabutan, gihisgotan ang kahakog. Lakip kini sa mga mangil-ad nga mga kinaiya nga nagsugod sa kahiladman sa tawo. Sa usa ka libro gihisgotan nga ang hakog wala mag-ila sa Dios kay wala man sila mamati sa ilang tanlag. Usahay ang kahakog mapadayag diha sa linuog nga pamatasan.
Morag masabtan ang kalambigitan niining mga ngil-ad nga kinaiya tungod kay ang tawo nga hakog wala moila sa mga utlanan sa kinabuhi sa tawo nga ang nagbutang mao ang Dios nga Makagagahum.
Ang tawong adunahan nga gihisgotan sa sambingay mora kunohay og malipayon apan, sa tinuoray lamang, kulang siya sa tinuoray nga siguridad nga mao ang kinabuhi nga subay sa laraw sa Dios.
Bantog ra nga gihinganlan ni Jesus ang maong tawo og “buang” kay naghunahuna ug nagtuo man gud siya nga makahimo siya sa tanang butang bisan wala ang Ginoo. Apan anaay Ginoo nga maoy magbuot sa dangatan sa matag usa ug sa nasod.
Gipahinumdoman kita sa Ginoo nga kawang lamang ug walay kaposlanan ang paghago ug pagpatulo sa singot sa mga butang nga dili na nato mapahimoslan sama sa nahitabo sa tawong dato diha sa ebanghelyo.
Sa kataposan, gipahimangnoan kita sa Dios sa pagbaligya sa atong mga kabtangan ug sa pagpanghatag sa halin niini ngadto sa mga kabos. Sa ingon niini makatigom kita og bahandi ug maadonahan kita diha sa atubangan sa Ginoo.