Carmelo D. Lariosa
Panadtaran, San Fernando, Cebu
SA IYANG pagpanambo sa bentana iyang nakita ang mga dahong laya sa kaymito nga nagkumbabit pa sa ilang mga sanga, apan sa dili madugay inighuyop sa hangin mangatagak da sila ug unya mohawok sa aping sa yuta. Pagkanindot sa mga dahong laya, ni Estela sa hilom, dunay balak nga nagtago diha sa ilang pagpangalarag; dunay awit sa panamilit nga gitangkil diha sa ilang pagpakahilom. Unya samtang nagtan-aw siya sa mga dahong laya kalit lang iyang nabati ang tugtog sa piyano sa iyang amahan nga si Papa Tino niya. Magtatagik og awit ang iyang amahan. Batan-on pa kuno si papa niya nagtagik na og awit sumala sa gisugid kaniya ni Mama Auring niya.
May abilidad ug talento si Papa Tino niya nga wala sa iyang mga igsuon. Daghan na kaayog natagik nga mga awit ang iyang amahan. Matod pa nagsukad pa kini sa ulitawo pa siya nagtipun-og na ang gi-compose nga mga awit niini nga ang uban gain nahimong sikat nga awit diha sa natad o kalibutan sa awit nga Binisaya.
Nahinumdoman ni Estela ang mga awit sama sa ‘Undo Kong Hinikawan,’ ‘Ikaw ang Gitug-anan Ko Pagbati.’ ‘Anino sa Kabos nga Mag-uuma,’ ug uban pa. Karon nga edad-edaran ang iyang amahan, kay singkuwenta anyos na man kini, may gitagik na pod siyang awit nga Binisaya nga iyang iapil sa bangga sa umaabot nga Cebu Popular Music Festival.
Nindot sab og tingog si Papa Tino niya. Naliwat silang tulo ka managsuon. Apan siya si Estela ang nindot kaayog tingog apandili siya hilig nga magkanta-kanta. Hinuon, kon pugson siya sa iyang papa sa pag-awit, ilabi nag dunay espisyal nga okasyon, anha na siya mokanta. Gani, siya man ang miawit sa usa ka tinagik sa iyang amahan. Ug kini nahimong popular sa siyudad, ingon man sa probinsiya.
Usa ka higayon niana gisangpit siya ni Papa Tino, “Anak, dali atong praktison ang gitagik kong awit kay ikaw maoy mokanta niini sa umaabot nga music festival. Nahuman ko na kini pagtagik.”
“Sila lang si Noy Henyo ug Noy Pater maoy pakantaha ana, Pa,” tubag niya. Unya nakita niya nga mikalit pagsubo ang nawong sa iyang amahan.
“Ang imong tingog maoy bagay niining awita, Estela. Ako kining giulohan og ‘Ang Hinandom Kong Awit.’” Unya daling mibiya gikan sa iyang gibarugan ang iyang amahan ug mibalik didto sa piyano sa sala.
Mitabas sa pandungog ni Estela ang bag-ong nahuman nga tinagik sa iyang amahan nga gibansay-bansay niini diha sa piyano. Ang kahawot ug kananoy sa melodiya sa awit mituhop sa iyang dughan. Apan kalit lang nahunong ang pagtugtog sa piyano. Mao nga iyang gisusi ug didto maoy iyang nakita ang iyang amahan nga nagbuy-od sa salog nga wala nay kinabuhi. Misiyagit siya nga maoy nakapadani sa iyang inahan ug mga igsuon. Mihilak siya taman sa ginhawa. Mihilak pod si Mama niya u gang duha niya ka igsuon.
“Papa Tinooooo…! Hu,hu,hu,hu,hu! Nganong imo man ming gibiyaan!” mingaab si Estela paghilak.
Sa pagtunod sa patayng lawas ni Papa Tino niya sa katapusang pahulayan niini, ingon sa dihay buhing awit nga iyang nabati sulod sa iyang dughan. Kini mao ang katapusang awit nga tinagik sa iyang amahan nga nag-ulohan og ‘Ang Hinandom Kong Awit.’ Mibakho siya sa hilom.
SA PAGSUGOD gyud ni Estela sa iyang pag-awit niini karong dakong bangga nga gipasiugdahan sa Cebu Popular Music Festival, nakita niya didto sa iyang handurawan ang iyang amahan nga nagtugtog sa awit nga mao karoy iyang giawit. (KATAPUSAN)