Israel G. Ybañez
Mayupay, Quiot, Cebu City
UNTOP alas sayes sa gabii. Abli pa ang Gabiana’s News Stand nga nahimutang sa barangay Lusimba sa akong pag-abot.
“Mr. Villamor, nasaag man?” timbaya ni Billy, suod kong higala nga sa dugayng panahon wa ko na makita.
“Miduaw nimo, Bay, kay gimingaw,” matod ko.
Sa sinugdanan nauwaw ko pagsulti sa akong problema, pero gikinahanglan man gyud siyang masayod aron masulbad ang hinungdan sa way maayong pagtagad ni Lita, akong hinigugma, ngari kanako, semana na ang nakalabay.
“Si Lolo Maning lang, Bay Billy, ang makauli sa maayo namong relasyon,” tug-an ko sa akong higala.
“Wa nay problema, Bay Rey. Suod kong higala si Lolo Maning,” pasikat ni Bay Billy.
Nadasig ko sa gipamulong ni Billy. Nakita kong magkauli da ang naguba namong relasyon sa akong hinigugma.
“Unsay atong buhaton aron mahimamat ko si Lolo Maning, Bay?” giingnan ko si Billy.
“Dad-on nato sa tindahan ni Bay Berting, uyoan ni Kakal nga suod sab nimong higala. Tuba maoy ampay niya, Bay,” hirit ni Billy.
Nahimuot ko sa nadungog ko gikang Billy. Sa gamay kong gasto mahibalik ang maayo namong relasyon sa akong uyab.
“Magdala lang sab kitag sumsoman, Bay,” dugang ni Billy, “aron mosamot ang iyang pagtabang nimo.”
Si Lolo Maning gitahod sa barangay Lusimba tungod kay mahilig siyang mokugos sa gagmayng mga bata.
Naglami ang among tagay sa tuba nga kinaham ni Lolo Maning uban sad ala kong sumsoman sa tindahan ni Bay Berting. Nahibaw-an ni Lolo Maning ang hinungdan sa akong pakigkita niya.
“Ayaw kabalaka niana, Bay Rey. Akoy mahibawo aron kamo magkauli sa imong uyab,” pasalig ni Lolo Maning.
Sa ako god nga pagpamisita kang Lita niadtong miaging Sabado sa Barangay San Roque wa ko niya pasak-a sa ilang balay. Nahibaw-an ko nga nianang buntag gikuyogan niya ang suod nga higala nga nagpabaraha ni Lolo Maning. Kay naikag mao nga nagpabaraha sab ug nabasa ni Lolo Maning nga ako adunay laing uyab. “May nawong pa ikaw nga magpakita nako, karon nga nasayod na ko sa imong tinaguan?” sudya ni Lita kanako.
Human sa among tagayay namauli mi si Billy ug si Lolo Maning.
Nianang pagka Dominggo gibisitaan ko si Lita.
“Nganong nia na sad ka? Adto pamisita sa imong laing uyab!” sugat ni Lita kanako.
“Day Lit, maayo kay Dominggo ron. Magkuyog ta sa panimalay ni Lolo Maning aron mahibaw-an ang tinuod,” hagit ko.
Nanakay kami sa taksi. Midiretso ang among gisakyan sa balay ni Lolo Maning. Human gisulti ni Lita ang among tuyo gipalingkod mi atbang sa lamesang gilingkuran ni Lolo Maning.
“Karon kortehe ninyo ang mga baraha,” sugo ni Lolo Maning human niya ablasaha ug saksaka.
Gituman namo ang sugo. Gilut-od pagbalik ni Lolo Maning ang mga baraha. Gihimo niya ang gimbuhaton nga wa ko hisabti.
“Karon Lolo Maning, unsay nakita mo sa baraha?” sukna ko kunohay.
“Sumala sa baraha, Day Lita,” mitan-aw si Lolo Maning kang Lita, “nga si Rey pareho lag hitsura niadtong uyab sa babaye nga nakita ko sa imong baraha sa miaging semana.”
Mitutok si Lita nako. Migakos ug nangayog pasaylo. Ug nahibalik ang among kalipay. (KATAPUSAN)