Henry Y. Mañus
179 Basak- Iba, Lapulapu City
NAGPANGUSI na ang kainit sa adlaw dihang miabot ko sa among balay gikan sa kompaniya nga akong gitrabahoan. Kasagaran kanako, adto lamang maniudto sa kompaniya apan karong udtoha, mipauli gyud ko. Buot ko man god nga ikauban sa paniudto ang pinangga kong asawa nga si Lilay. Siya ang hinungdan ning akong pagpauli karong udtoha, Buot kong mangayo og pasaylo kaniya. Nahibaw-an man god niya nga may gikarelasyon kong babaye nga kauban ko ra usab sa trabaho ug mao kini ang hinungdan sa dakong kagubot nga nahitabo tali kanamong duha kagabii.
Paghitangka ko sa tugkaran sa among balay gibati kog tumang katingala. Nakita kong sirado ang pultahan sa balay. Gikulbaan ko. Gikuot ko dayon ang duplicate nga yawe sa pultahan nga diha sa akong pitaka ug giablihan kini. Pagbukas ko sa pultahan maoy misugat kanako ang tumang kamingaw. Midali kog sulod ug gipangita dayon si Lilay.
Apan wala ko na siya makita pa. Milakang ko paingon sa gawas aron pangitaon ang akong asawa apan kalit kong nahaurong dihang nasiplatan sa akong mga mata ang puting papel nga nagpatong sa ibabaw sa lamesita. Gipunit ko dayon kini ug gibasa, “Sa pagbasa mo niining sulat tua na ko sa layong lugar. Ayaw kog pangitaa kay mopauli ra ko kon mapasaylo ko na ikaw!”
Mihuot ang akong dughan tapos mabasa ang sulat ni Lilay. Gibati ko dayon ang tumang kamingaw kaniya. Daw maguba ang akong dughan tungod sa kaguol ning kalit niyang pagkahanaw. Milingkod ko sa sopa ug midanguyngoy sa tumang pagmahay.
“Tok!Tok!Tok!” Naigpot ko dihang kalit may mituktok sa pultahan sa sala. Gipahiran ko dayon ang akong mga luha ug mibarog aron buksan kini.
“Maayong udto, Bay Rey!” Mapahiyumon nga nangatahuran si Bay Mar nga among silingan ug konsehal sa among baranggay. Gitunol niya ang binukhad niyang kamot ug gidawat ko usab kini. Unya, gipasulod ko siya ug gipalingkod.
“Unsa may akong ikaalagad nimo, Bay Mar?” nako pa nga mihapuhap sa naghuot nakong dughan.
“Maghimo ang atong baranggay og sakripisyo karong umaabot nga Biyernes Santo ug ikaw maoy napili namong modala sa papel ni Hesukristo. Uyon ka ba, Bay Rey?” ni Mar pa nga mipasiplat sa akong mga mata.
“Sige…” dali kong mitubag. “Maayo hinuon aron sa ingon mabayran nako ang akong mga sala, Bay Mar!”
MIABOT ang Biyernes Santo. Bisan sa naglagiting nga kainit sa adlaw daghan sa mga lumolupyo sa baranggay Basak ang mihugop ug miuban sa gihimong pasyon kun sakripisyo. Mokabat sa usa ka kilometro ang akong gilakaw nga nagpas-an sa krus samtang sa akong luyo nagsunod usab ang mga tawo. Tulo kaming pulos gyud intawon nakaangkon sa latigo nga gibunal sa senturyon kanamo samtang kami nanglakaw.
Dihang miabot na kami sa dapit nga giisip nga Kalbaryo, ghisugdan dayon ang katapusang sakripisyo. Gipasaka ko sa mga senturyon sa giugbok nga krus ug gipadupa. Unya, mitig-ik ko sa kasakit dihang mitaroy ang lansang sa duha ko ka mga palad.
Nagkahanap na ang akong panan-aw samtang nagbitay ko sa krus dihang nabatyagan kong may kalit nga migakos sa akong mga tiil. Miduko ko sa tiilan sa krus.. Ug bisan sa kasakit nga mikuyanap na sa tibuok kong kalawasan, nakapahiyom ko dihang nahulma sa nagkaawop ko nang panan-aw ang dagway sa pinangga kong asawa nga si Lilay.
“Salamat, Diyos ko, nga gidungog mo ang akong mga pag-ampo!” Mikibot ang akong baba ug wala nay tingog nga migawas. Unya mingiob ang akong panan-aw ug nawad-an ko sa panimuot. (KATAPUSAN)