Oliver P. Flores
SA UNANG higayon nahubog ko pag-ayo. Nakalimot ko sa akong kaugalingon. Daw usa ako ka mangtas. Usa ka barumbado nga wa makapugong sa akong kaugalingon.
“Ngano, Cecilia, wa ba diay koy katungod nga maglipay? Wa ko mangayo nimog kuwarta, uy. Duna koy trabaho!” gitulisok ko ang akong asawa.
“Para ra sab sa imong kaayuhan ang akong pagpahimatngon nimo, Gardo. May sakit ka sa tinai. Gidili nimo ang pag-inom sa subrang alak.”
“Ah, ayaw ko tambagi kay ako ang nagpakaon ninyo!”
Mipaka ang aping ni Cecilia sa kusog kong pagsagpa niya. Migakos ang bugtong namong anak, si Inday Angeling, nga nag-edad pag otso anyos sa iyang inahan. Naghilak siyang nagpakiluoy nako.
“Husto na, Pa. Maluoy intawon ka kang Mama.”
Hait ang akong tinan-awan kang Cecilia nga nagbakho.
“Buysit!” Dayon kong kanaog sa among balay.
Sa akong ig-agaw ko mopaingon. Di ra layo ang ilang balay gikan sa amoa. Usa ra ka dapit ang among gipuy-an sa Mabolo. Naigking ko dihang kalit nga milanog ang sipang buto sa bawang nga giitsa sa akong tungod sa nagkatawang bata. Midagan kini dihang akong gikasab-
an.
Taas na ang adlaw sa akong pagmata. Nagpanghikap ko sa akong ulo. Bug-at ug sakit ang akong ulo.
“Hubog ka kaayo gabii, Gaw.” Nagpanglingo si Ric, akong ig-agaw. Nanghupaw siya.
Nagpakahilom lang ko.
“Didto ko sa inyo kagabii dihang nakatulog ka na dinhi. Nasayran nako ang tanang hitabo. Sus, naunsa ka man, Gaw, nga Bag-ong Tuig na unta, gidapatan na man nuon nimo ang imong asawa?”
“Nakalimot ko sa akong kaugalingon, Gaw.” Mitingog ko uban sa halawom nga pangagho. “Nahinumdom na ron ko sa akong nabuhat.
Kabanyaga ko!”
“Maayo kay nasayod ka. Nag-andam unta si Cecilia og inyong pagkaon nga inyong saw-an inigkahuman ninyog simba unta kagabii aron pagsugat sa Bag-ong Tuig.”
Wa na gyud ko magtingog. Unya nakahukom ko. Mopauli ko. Nananghid dayon ko sa akong ig-agaw. Pag-abot ko sa among balay naabtan ko si Cecilia ug ang among anak nga naghinuktok sa among sala. Nakatan-aw sila nako. Wa ko maglangan, giduol ko ang akong asawa. Hapit na lang ko moluhod sa iyang atubangan.
“Pasayloa ko, Cecilia! Gibasulan ko ang akong nabuhat nimo!” mitulo ang akong mga luha. “Di na gyud to mausab kay mohunong na ko pag-inom og bino.” Gigakos ko ang akong asawa. Mibakho ko sa iyang dughan.
“Gipasaylo na tika, Gardo, tungod kay gimahal ka namo ni Inday Angeling.”
Nabatyagan ko ang hugot nga paggakos ni Cecilia nako. Unya migakos sab si Inday Angeling nako. Nagginaksanay ming tulo. Nabatyagan ko ang bili sa pasaylo nga gihatag ni Cecilia nako.
“Di pa uwahi ang tanan. Tana, adto ta maniudto sa gawas. Ug manimba sab ta sa Misa unyang hapon. Sugaton nato sa kalipay ang Bag-ong Tuig.”
Mipahiyom si Cecilia ug si Inday Angeling nako. Ug sa luhaan ko pang mga mata, gipahiyuman ko sab sila. (KATAPUSAN)