AKONG gisaad sa miagi natong lindog nga akong isaysay karon ang kinabuhi ni Alexander The Great aron pagpahinumdom niadtong mga tawo nga kining atong gihuptan karon nga gahom, bahandi ug propisyon, temporaryo ug lumalabay lamang kini. Si Alexander The Great o Alexander 111 usa ka hari niadtong 356 hangtod 323 BC didto sa Macedon. Usa siya ka isog nga maggugubat ug siya gyud ang mangulo sa iyang mga ginsakpan kon mo-ataki sila og laing gingharian.
Niabot na ang panahon ug nagluya na siya ug himatyon na. Iyang gitawag ang iyang mga sakop og iyang gipadayag ang iyang tulo ka “death wish” o pangandoy nga kon siya mamatay na. Una niyang pangandoy nga kon siya ilubong na, ang iyang mga doktor maoy mopas-an sa iyang lungon. Ikaduha niyang hangyo nga ipakatag ang iyang mga bahandi sama sa mga bulawan, perlas ug uban pa sa agi-anan gikan sa iyang gingharian paingon ngadto sa iyang lubnganan. Ug ang ikatulo, nga inig kamatay niya gikinahanglan nga ipagawas ang iyang mga kamot sa lungon og ibukhad ang iyang mga palad.
Adunay usa ka sinaligan niyang heneral ang nangahas pagpangutana kon nganong mao kadto ang iyang mga tugon. Ug yanomg mitubag si Alexander The Great: “Sa una nakong hangyo, gusto lang nakong ipamatuod nga ang mga doktor dili makasalbar sa atong kinabuhi kon kita nag-ungaw sa kamatayon. Ikaduha nakong hangyo mao nga gusto lang nakong ipahinumdom nga kon kita mamatay dili nato madala ang atong mga bahandi, salapi, katigayonan ug ang tanang natong naangkon nga mga materyal nga butang.
Ug ang ikatulo, gusto lang nakong gipahinundom nga natawo ako ning kalibutan nga walay gidala, mamatay usab ako ning kalibutan nga walay dad-on. Patas ra kitang tanan. Inig kamatay nato pareho ra kitang tanan, madatu man o pobre. Sa abu kita paingon.
Ang kasinatian ni Alexander The Great angayang kapanaminan sa uban labi pa kanang mga tawo nga anaa sa gahum. Kanang tawong nagtuo nga sila na lang ang labing gamhanan ug makamao. (bobbygnalzaro@gmail.com)