Mar Manus, Jr.
Basak-Iba, Lapu-Lapu City
“PRE, adto tas tigbakayan sa Sityo Sudtonggan, manari ta,” aghat ni Fredmon sa iyang
kumpareng si Binog usa ka Dominggo niana.
“Uy, milagro man, Pre!” ni Binog nga natingala. “Mikalit man lang kag agdag panari nga wa man gyud nas imong bokabularyo.”
“A, naglagot kong kumare nimo, Pre.”
“Ngano man?”
“Kanang moatubang na kos kompyuter kay magsuwat og mga tampo sa Superbalita tagawtawan ko! Sige lang kuno kog atubang sa kompyuter. Unya ang akong mga lihok sa di pa ko mag-kompyuter wa gyud himatikdi. Mobangon kog sayo. Manilhig sa sala, sa kusina, sa terasa, sa gawas sa balay. Inigkahuman maglung-ag ug unya samtang magsiga ang linung-ag, magsalingay sad kog sag-ob sa kasilyas, sa banggera, sa igsasabaw.
Unya wa gyud niya mamatikdi nang mga buhata. Perog maglingkod na ko o maghigda-higda sermunan na kay kuno magsige lag higda!”
“Hmmm...” mao ray natubag ni Binog.
“Kon makita niya nga bisan alas dose o ala una na sa kaadlawon ug anaa pa ko nag-kompyuter mugtok-mugtokan na pod ko. Unyag mohigda pod kog sayo yawyawan sad,” padayon ni Fredmon. “Paita ining makaasawa tag way gusto anang suwat-suwat, Pre, uy!”
“Hmmm,” ni Binog. “Mao lagi. Di ba pareho sa ubang writer nga ayon kaayo ang ilang mga asawa sa bisyo sa ilang bana nga mao ang pagsuwat-suwat. Sama nilang Melbur...
magkuyog-kuyog gani ang iyang asawang si Seling bisan asa si Melbur moadto, sama ba pananglit kon may writer nga mangimbitar, mouban gyud na si Seling. Hasta sab si John Tam, tua sab iyang misis nga si Remy kon asa siya. Ug si kinsa nang ubang writer nga mokuyog gyud ilang asawa kon dunay ipahigayong pundok-pundok ang mga writer,” ni Binog nga nangawot sa iyang tingkoy. “Nya, naa kay takwar, Pre, para pusta? Wa ra ba gyud koy aloy ron, Pre. Ang akong makuot diri... itlog ra gyud.”
“Dia man koy nahabilin diris akong nakubras Superbalita adtong usang adlaw,” ni Fredmon. “Badyet nis akong pamlete kada adlaw ug sa akong estudyanteng si JC. Ipamasin
ta ni, Pre.”
“O biya! O, biya! O, biyyyaaa!!!”
Maoy naabtan nila ni Fredmon ug Binog ang singgit niadtong tawong dangas kaayog agtang nga mimasyar pabor sa ugis.
“Kinyentos akoa! “misinggit si Fredmon kay wala man siyay kalibutan unsaon pagsinyas og kiniyentos. Wa gyud lagi tawoy hanaw sa sugal. “Sa abuhon ko, ha! Sa abuhon ko!”
Morag dihay nagtambol sa dughan ni Fredmon dihang gitangtangan nas bayna ang tari sa duha ka manok.
Dihang giluwatan na, sa unang siyapol naigo dayon sa abuhon ang ugis. Miaksiyon og kalup-og ang ugis, apan pagsiyapol og usab sa abuhon nakalihay ang ugis. Milabok ang ugis ug napuok ang tari niini sa ilukan sa abuhon. Mituay ang ulo sa abuhon dihang gipatusik na sa kuyme ang duha ka manok.
Namauli sila si Fredmon ug Binog nga pulos huyhoy ang mga abaga. Nagpakuyog gyud si Fredmon kang Binog lahos sa ilang balay aron dili makabanghag ang asawa ni Fredmon nga si Lusing. Sa ilang pagdangadanga sa balay nilang Fredmon ilang nalantawan si Lusing nga nagbarog sa pultahan ug nanighawak nga morag tigreng kahambaton.
“Pre Fred, patay!” matod ni Binog. “Kaisog og nawong ni Mare Lusing!”
“Kining, Pre,” miaksiyon og kurog si Fredmon. “Ta-tabangi kog esplikar kang Mare nimo, ha! Ingna nga didto tas ilang Bay Ronie sa Maribago kay nangimbitar og birtde sa iyang apo. Matay, Pre, di na gyud ko mousab og panugal. Maypag magsuwat-suwat lang gyud, kay seguro pa. Kon mapatik, labi nag daghag tampo, aw, lupig pay nakadaog sa tigbakay!”
Mingisi si Binog pagkadungog niya sa gisulti sa iyang kumpareng magsusulat nga kasab-anag asawa. (KATAPUSAN)