“SIR, magbantay na ka sa imong timbang,” giingnan ko sa nurse namo diri sa Sun.Star human migawas ang resulta sa among annual physical exam sa miaging semana. “Considered na ka as overweight.”
Overweight? Ako? Overweight? Kon overweight ko, unsa na lang akong mga kaubang editors nga mas dako pa nako? Giant?
Sa mga lalaki sa editorial department sa Sun.Star, usa ko sa pinakagamay, labi nag tiyan nay hisgotan. Sukad ningsud ko dinhi pila ka tuig na ang milabay, usa sa labing kahibulongang butang sa newsroom mao nga kon si kinsa pay labing palahubog sa tanan, mao pay pinakagamay’g tiyan.
“Nganong gamay man kag tiyan ‘nga grabe man kaayo ka moinom?” gipangutana ko sa akong kauban nga pwerteng dakoa nga kon mag-inom mi di na kinahanglag lamesa kay ipatong na man lang niya ang botelya sa iyang tiyan.
Dihay kausa natug siya nga siya rang usa, nakamata siya ug nahibong nganong naa siyay tapad, iya ra diay’ng tiyan.
Ako mismo naglibog. Kon makapadakog tiyan ang inom, ug nagsugod kog inom Grade Six, akong tiyan ron mora na unta kadako sa dome sa Capitol.
Pero naa pud koy nabasahan nga way labot ang inom sa pagtambok sa usa ka tawo, o sa pagdako sa iyang tiyan. Naa pa kunoy laing mas bug-at nga mga rason nganong modako ta.
Tingali kon tinuod man nga makadakog tiyan ang tagay, na-off set ni sa akong hilig molakaw. Di kaayo ko tigsakay. Kon ang akong padulngan mada rag lakaw ug wa ko nagdali, ako ning lakton.
Mao na gyod ni akong hilig kaniadto pa. Kahinumdom ko atong di pa ko minyo ug mag-date date pa, panington na lang intawon og bugbog akong uyab kay mabalo mag gukod nako gikan sa Santo Rosario ngadto’s Fuente Osmeña. Inig labing-labing namo ig kagabii, nanimaho na intawong piot-piot.
Di pud ko hilig og kaon. Ang akong prinsipyo sa kinan-anay mao ni: kaon lang kon gigutom, undang kon busog na. Ang problema man gud sa uban, habhab dayon kon kitag pagkaon bisag wa gutoma. Ang ilang prinsipyo sa kinan-anay mao ni: kon naay pagkaon, kan-a, undang lang kon hurot na.
Apan bitaw, sakto ang nurse, midako kog gamay. Wa ko kahibawo ngano ni.
Pagkagabii dayon namong katug sa akong asawa, ako siyang giistoryahan. Ug kalit lang siyang misyagit, “Oyyy, kinsa na imong tapad?” Nangutana kog naunsa siya nga kami ra mang duha.
“Ay, sorry, imo man diay nang tiyan,” ingon ang kanahan, pwerteng katawa.