LEONEL QUILLO
San Fernando, Cebu
Dungan kitang nahidagsa dinhi,
bisan og wala ka makaila kanako,
Niining lawak diin nag-alintabo
ang atong mga baho ug alisngaw sa yuta,
kita nga miluhod atubangan sa usag-usa,
ikaw ug ako, hukman sigun sa kagahob
sa atong pag-inusara. Dungan kitang gimugna
ug dungan usab kitang mamatay,
sa susamang hinungdan, sa susamang
paagi.
Kinsa ang laing mga
alaot gawas
kanato?
Tupad kanako, o, akong igsuon!
Unta mahikap ko ang imong tudlo aron suyopon
kita paingon sa lungsod nga gisamaran sa bulan,
ang bulawang lungsod, lungsod nga saksi
sa atong mga nahikalimtang mga butang,
lungsod sa gigutom nga mga bungbong,
lungsod sa way timik
nga kasakit,
lungsod sa tayaong
adlaw, abogon
nga lungsod
sa nagdilaab nga kalayo, lungsod kansang liog
ginama sa tubig, lungsod sa mga litaniya,
lungsod sa mga wati, lungsod sa karaang katedral,
karaang lungsod nga gikabiba sa naglupad-lupad
nga guryon, lungsod nga gikulit sa abog,
lungsod kansang
imahe mao ang higanteng langit,
lungsod sa gipangtadtad nga mga bato,
lungsod nga ginama sa lapok, lungsod nga gigutom,
lungsod sa nga agila nga way mga pako,
Dinhi niining maong lungsod, gilakdan kita
sa salumsom, unsa may atong buhaton?
O, akong igsuon, unsa man ang atong buhaton
niining lungsod diin tin-aw ang hangin?