GERWIN VIC E. BHUYO
Bangkok, Thailand
Naa koy usa ka higala. Mahadlok gyud ni siya makipagromansa sa lugar nga hayag ug plastada. Ngilit ug awaaw maoy kinaham niya. Kani pod siya mogimaw lamang inig salop nas adlaw. Inay tubig ikaligo, lana sa lubi kanunay niyang ipanghiso. Buhok niyang labong ug itom, tungod sa pag-alima, ginamit ang dahon sa aloe vera. Iyang pinasingdunggan ang dinukdok nga gamay'ng sanga ug pinug-an nga dahon sa bayabas, hinungdan sa puti niyang ngipon. Sul-obon dayon niya ang tinahing itom ug sihag nga bistida. Ug sa ilawom niini, imong makita ang pulang shorts nga hastang ipoka. Adunay misteryo gikabay-ang bakya nga kabilin sa iyahang Lola Teofila. Dili igo ang iyang katakos kon dili niya kini masul-ob. Magbiyubiyo dayon siya sa plasa aron pagsibya sa talagsaon niyang pamayhon ug kagwapa. Daghang maagni ug mahingangha sa iyahang presensiya. Nagkadaiyang klase sa drayber sa sakyanan, habal-habal, ug sikad-sikad ang mohunong, mohapit, ug makigkukabildo kaniya. Diyut-diyot pod ni siyang mawala. Mogimaw. Mawala. Motumaw sa unang gipuwestohan nga dapit. Magkalawom ang kagabhion, magkabangis apan magkalami pud ang iyahang pahiyom. Dihay usa ka gabii, nagdungan mig abot sa Rizal Boulevard. Nikalit lang siya og sugilon sa rason nganong ikalisang gyud niya ang makigbugno og adlawan. “Tungod kay dili ko buot nga ilahang masaksihan ang dakong anuos sa akong bugan!”